A Győri Püspökség Körlevelei, 1940

Tartalomjegyzék

42 dus asseverat, »sic est voluntas eius (Dei), qui totum nos habere voluit per Mariam« (Serm. in Nativ. B. M. V.), ad Mariam con­fugiant omnes, ad eius sacratissimam aram preces, lacrimas, dolores afferant, ab eadem- que lenimenta ac solacia petant. Quod sem­per maiores nostri, ut historia loquitur, in trepidis rebus dubiisque temporibus, uberi cum fructu, facere sollemne habuere, id et nos in praesentissimo periculo, quo angi­mur, fidentes eorum vestigia ingressi, pera­gere ne desistamus. Tanta enim Beata Virgo apud Deum pollet gratia, tanta apud Unige­nam suum potentia fruitur, ut quisquis, egens opis, non ad eam recurrat, nullo is alarum remigio, ut Aligherius concinit, vo­lare conetur. (Cfr. Div. Com., Par. XXXIII, 13—15.) Ea siquidem potentissima Dei Pa­rens est, et, quod dulcissime sápit, nostra itidem amantissima Mater; quapropter suave nobis omnibus esto in eius tutelam fidem­que nos recipere, in eiusque materna boni­tate conquiescere. At peculiari modo optamus, Dilecte Fili Noster, ut iterum per proximum mensem candidae puerorum puellarumque multitudi­nes supplices stipent sacras Virginis aedes; eademque deprecatrice ac sequestra pacis, populis ac gentibus omnibus a Deo pacata tempora impetrent. Ad altare caelestis Ma­tris cotidie conveniant, ac, positis genibus elatisque manibus, cum precibus flores of­ferant, flores ipsimet mystici Ecclesiae viri­darii. Magnam Nos utique in eorum suppli­cationibus spem reponimus, quorum »an­geli... semper vident faciem Patris« (Matth., XVIII, 10.), quorum adspectus ipse innocen­tiam redolet, et in quorum vividis oculis ali­quid videtur caelorum luminis refulgere. Novimus enim Divinum Redemptorem pecu­liari eos caritate complecti, ac sanctissi­* * Győr, 1940. április 30. mam eius Matrem teneriore eos benevolen­tia diligere; novimus insontium preces su­perna penetrare, divinam exarmare iusti- tiam, ac caelestia sibi ceterisque impetrare munera. Quadam igitur pia inter se precum con­tentione instituta, rem supplicando urgere etiam atque etiam ii dem ne desistant, illius promissionis memores: »Petite, et dabitur vobis; quaerite, et invenietis; pulsate et aperietur vobis.« (Matth., VII, 7; Luc., XI, 9.) Ac faxit benignissimus Deus, tot com- precantium vocibus, innocentium praesertim puellorum, ad misericordiam permotus, ut, sedatis coniunctisque fraterno amore ani­mis, ac recto ordine compositis tranquillatis- que rebus, quam primum pacis iris feliciora- que tempora humanae consortioni afful­geant. Tu vero, Dilecte Fili Noster, velis haec vota atque hortamenta Nostra, aptiore quo duxeris modo, cum omnibus communicare, imprimisque cum sacrorum Antistitibus to­tius catholici orbis, quos semper voluntati Nostrae deditissimos experti sumus, quo­rumque pastoralem sollicitudinem tot ratio­nibus exploratam habemus. Interea autem, divinorum munerum auspi­cem, paternaeque voluntatis Nostrae testem, cum tibi, Dilecte Fili Noster, tum iis sin­gulis universis, qui hortationi huic Nostrae libenti parebunt animo ac nominatim caris­simorum Nobis puerorum phalangi, Apos- tolicam Benedictionem peramanter in Do­mino impertimus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die X\ mensis április, anno MDCCCCXXXX, Pontificatus Nostri secundo. PIUS PP. XII * ISTVÁN s. k. püspök. Gydretyháimetyti Alap Nyomdája. 17.326.

Next

/
Oldalképek
Tartalom