A Győri Püspökség Körlevelei, 1917
Tartalomjegyzék
1 I i / I. Nr. 496. Allgcutio SS. D. N. Benedicti PP. XV. et creatio cardinalium S. R. E. in sacro consistorio 4. Decembris 1916. habito. I Allocutio SS. D. N. Benedicti PP. XV. el Creatio Cardinalium S. R. E. Venerabiles Fratres! Quandoquidem quae huic Apostolicae Sedi undique solent deferri decernenda, non ea in Consistorio, ut olim tractari possunt omnia — sunt enim firequentiora in dies, multaque ex iis dilationem non 'recipiunt— eum retineamus, quem a Decessoribus accepimus, praeclarum morem, ut si quid inciderit quod Christianae reipub- lieae intersit, vobiscum, in solemnem coetum convocatis, communicemus. Ex eo gemere gratissimum est Nobis quod rem licet ad vos afferre tam magnam tamque Ecclesiae opportunam, ut eius gratia haec aetas apud posteros nobilis futura videatur. Codicem dicimus luris Canonici feliciter absolutum; quem Nos quidem, secundum vestra ipsorum vota, quamprimum promulgaturi sumus. Nam quo die insignia rite suscepimus Pontificatus maximi, id probe meminimus significatum Nobis a venerabili Fratre Nostro desideratissimo, Cardinali Antonio Agliardi, cum amplissimi Ordinis vestri nomine Nobis gratularetur. Profecto, si quos alios, non vos fugit, Venerabiles Fratres, leges praescriptionesque, Ecclesiae matris providentia et cura, iam inde ab inilio usque adhuc conditas, continuatione quadam accessionum per tot saecula in eum excx'evisse quasi cumulum, ut eas omnes habere perceptas et cognitas vel iuris peritissimus quisque haud facile posset. Ad liaec, mullorum statuta canonum cum ob temporum commutationem iam non moribus congruerent, apte prudenterque erant novanda. Quo igitur melius cum disciplinae emolumento, constaret quae iura et instituta valerent in Ecclesia, apparebat, ex Ecclesiae legibus componi codicem opor- tei*e, qui facile inter manus versai'i posset: id quod non solum Episcopi Clerusque exspectabant, sed omnes qui se luris Canonici studio dederant. Idem ipsum Apostolira Sedes cum sibi habuisset iam diu propositum, maximae tamen semper difficultates obstiterant quo minus ad rem incumberet. Scilicet provisum erat divinitus, ut huius tam insignis in Ecclesiam promeriti Pio X., sanctae memoriae Decessori Nostro, deberetur laus. Nostis, Venerabiles Fratres, qua is alacritate animi vixdum inito Pontificatu, immensum paene opus inceperit, et qua deinceps sedulitate et constantia, quoad gubernacula Ecclesiae tenuit, sit prosecutus. Quod si non
