A Győri Püspökség Körlevelei, 1912
Tartalomjegyzék
93 Nr. 4568 In causa Orientalium pecuniae colle ctorum. 1. a hevesvármegyei Besenyőtelken 1720 október 30-án született Szabó Péternek (atyja Sándor, anyja Farkas Klára), 2. az ugyanott 1757 szeptember 22-én született Szabó Ferenc és az 1763 körül született feleségének: Balajthy Teréziának házassági és aki 3. az ismeretlen helyen 1762 táján született Zsampak, Sámpak, Sambach, vagy Schambach Gáspár születési anyakönyvi kivonatát neki megküldi. Győr, 1912. julius 15. Sacrae huic Congregationi de Propaganda Fide pro Negotiis Rituum Orientalium persaepe recursum habent clarissimi Viri in ecclesiastica dignitate et iurisdictione constituti, sive Ordinarii, sive Apostolicae Sedis Delegati, sive alii, a suprema Auctoritate remedium flagitantes contra improbandam agendi rationem quorumdam ad ritum Orientalem pertinentium, qui hac et illae, per Europae et Americae praesertim regiones, cursitant ad eleemosynas colligendas, quaesito colore vel praetextu propriae missionis necessitates sublevandi. Huiusmodi Viri pecuniam colligentes, qui fere semper ad clerum orientalem catholicum se pertinere dictitant, et quandoque etiam vestium ornamenta et titulos ecclesiasticarum praeseferunt dignitatum, exhibent documenta linguis et characteribus in Occidente parum cognitis conscripta, et sigillis variis munita, quae ipsi asserunt a Praelatis, vel etiam a Patriarchis orientalibus prodire, et fidem facere de viri ea exhibentis honestate, et de necessitate eleemosynarum ad construendas vel reparandas ecclesias, ad scholas vel nosocomia aedificanda et sustentanda, ad orphanos alendos, aut populos clade vel fame perculsos adiuvandos, vel ad aliud pium opus promovendum. Persaepe autem accidit documenta allata apocrypha esse, virum ipsum sic emendicantem fraudulenter dignitatem et insignia ecclesiastica iactare et gerere (quae etiamsi constarent vere concessa a suis Patriarchis, tamen gestari non possent nisi intra limites territorialis iuris- dictionis concedentis); quandoque etiam nec sacerdotio insignitum nec ad Ordines Sacros promotum esse: quinimo compertum est aliquando mendicantem non solum schismaticum sed et infidelem esse. Saepe etiam scopus ad eleemosynas captandas allatus [fictus omnino deprehenditur; et generatim pecunia collecta in bonum privatum personale ipsius cedit, absque ullo beneficio vel levamine orientalium fidelium aut praedictorum operum. Quam perniciosa sit et turpis haec agendi ratio, nemo est qui non videat; nam bona fides et pietas catholicorum decipitur et fraudatur, Orientis gentibus et Ecclesiis dedecus affertur, laeditur ius- titia, et catholicum nomen non levem iac- turam patitur. Quapropter S. haec Congregatio et ipsi Summi Romani Pontifices semper conati sunt ut hi graves abusus fraudulentae emendicationis amoverentur, uti constat ex Litteris Innocentii XI. datis mense Ianuario 1677, Clementis XII. diei 26 Martii 1736, et ceteris omissis, ex Monitione ad Apóst. Sedis Nuntios anni 1875. Cum autem temporis decursu, dispositiones et monita a Suprema Auctoritate lata in oblivionem decidisse videantur, Sedes Apostolica etiam nuperrime rogata fuit, ut denuo supra memoratos abusus compesceret.
