A Győri Püspökség Körlevelei, 1869
2 nobis confidere de caetero in patrocinio hominis vel hominum. Eia itaque Dilectissimi! acceptabili hoc tempore emundemus conscientias nostras, et squaliore deterso resuscitemus in nobis gratiam sacrae Ordinationis, ut gratiae Domini, fortitudinis nostrae, sedulo cooperantes in hac rerum vicissitudine digni inveniamur, qui fortitudine ex alto imbuamur. Gratia sacrae Ordinationis dabit nobis robur ad resistendum omni operi attollenti se contra opus Dei. Hunc in finem, Dilectissimi, invocemus Spiritum Sanctum, ut cordis nostri penetralibus potenti virtute illabatur, et tenebrosa quaequae laris neglecti latibula corusci luminis fulgore habitator laetificet; succendat torpentis jecoris medullas salutaribus flammis, et Sui roris abundantia, quod aridum erat in nobis, rigare ac Spiritu principali nos confirmare dignetur. Revocemus in mentem pia proposita, quae animo concepimus , dum impositionem manus Episcopi trepidi quidem, sed ad sectanda meliora charismata promtissimi suscepimus. Si successu temporis taedium occupavit cor nostrum, recordemur nos Deo trino vitam totam et mortem omnemque nostram libere consecrasse sortem. Si decursu temporis optimus olim color mutatus fuerat, si pondus peccatorum nos gravare coepit, surgamus, properemus ad Patrem, Ille rumpet retia, conteret laqueos nostros, alleviabit nos, creabit in nobis mundum cor, et Spiritum rectum innovabit in visceribus nostris. Quid dicam ? Mortuis licet, clamabit: Lazare, veni foras! Domine Jesu! Tibi omnia possibilia sunt, Tu cuncta scis et vales! „Extra portam jam delatum Jam foetentem tumulatum Vitta ligat, lapis urget, Sed si jubes, hic resurget. Jube, lapis revolvetur; Jube, vitta disrumpetur; Exiturus nescit moras, Postquam clamas: Exi foras!“ () Inter monita, quae Episcopus sacrum Presbyteratus Ordinem conferens e Pontificali legit, haec occurrunt: „Sit doctrina vestra spiritualis medicina populo Dei, sit odor vitae vestrae delectamentum Ecclesiae Christi, ut praedicatione et exemplo aedificetis domum, id est familiam Dei : quatenus nec nos de vestra provectione, nec vos de tanti officii susceptione damnari a Deo, sed remunerari potius mereamur.“ Magni momenti verba. Haec nunc, dum de resuscitanda gratia Ordinationis loquor, in medium proferre opportunum judicavi, ut reflectam , Vos praedicatione et exemplari vita praeire debere populo Dei, ut sal terrae et lux mundi sitis, et dici mereamini. Haec sola jam nobis relicta esse videntur arma: doctrinae salutis annunciatio, et exemplaris vita sacerdotalis. Haec itaquae arma arripiamus, in his simus. Salubriter sane a Patribus SS. Concilii Tridentini constitutum est, 2) ut qui fideli populo praesunt „per se vel alios idoneos, si legitime impediti fuerint, diebus saltem dominicis et festis solemnibus plebes sibi commissas pro sua et earum capacitate pascant salutaribus verbis, docendo, quae scire omnibus necessarium est ad salutem, an- nunciandoque eis cum brevitate et facilitate sermonis vitia, quae eos declinare, et virtutes, *) Hildebert. Turonen. — 2) Sess. V. cap. 2. de Reform.
