Bél Mátyás: Buda város leírása 1. A kezdetektől Mohácsig (Budapest, 1987)

Óbuda

SECT. I. DE PROCES. PILIS. SPEC. DE BVDA VET. lebritatem, copiam, pro eo , quod Germanis quondam fuerit Bada , vnius littera inuerßone , Bvdam ab Hungaris diBam ejfe fujpicarer. Nam ea, fecundorum Pannoniorum loca, antequam huc Hunni immigrarent, Germanos, feu Teutones tenuiffe , minime ambiguum eß. Nec ita mul­tum dijjimili mutatione, vocarunt Hangar i Wefprimiutn, quod Germanis fuit Weiflprun, hoc eß, fons albus , qui loco nomen dedit, pf etiam- numibifub arce, quafedes eß epifeopi, oßenditur. Pedibus, in Wern- heri hanc iententiam irem, nifi me, eadem verecundia retentaret: cum palam fit, loca thermis fcatentia, Bad, & forte prifea diale&o, Bud, atque hodie a vulgo, Bod, dici: vnde, vrbibus & vicis, enata funt nomina. Ex eodem hoc fonte, manafle reor, Slauicum quoque vr- bis nomen. Budin illis vocatur , a Wuda, vel quemadmodum pro- nunciant hodie, JVoda, id eft, aqua, vnde Wudin, & Germanorum imi­tatione, conuerio elemento, Budin. Confirmari pofle credo etymum, Slauorum confuetudine, qui oppida , aquis adfita, eo nomine folc- bant vocitare. IVidin Seruiae, pro noitra hac conie&ura militare cre­dimus. Nifi fit, qui nobis IVidmos populos, Budinorum, vti exifti- mant do£ti, (o.) propagines, obie&ent iterum, iisque IVidini non mi­nus, quam Budini, denominationem, adtribuant. Sed, iisdem ie induet difficultatibus, quas fupra memorauimus. Adde, fi maxime Attiláé militailent Budini, feu Widitri, non tamen eft vero fimile, tantum eos valuifle , vt excitare vrbes, & ex ie potuiifent denomina­re. Galeotvs Martivs (pj, ne id quoque fileamus, aliam prorfus at­que infolentem, deriuandi nominis, viam iniit. Bvda, inquit, vrbs in monte ßta, qui Danubio alluitur , nomen vnde traxerit, incertum putatur; vel ab antiqua Budalia, vel ab illo viro diuino, qui Buda di- Bus eß. non quod Ille condiderit; fed, quod illius viri nomen, ob ex­cellentiam impofuerint. Fuit autem Buda , vt teßatur Hieronymus, princeps doBrinx apud Sophißas India, quos, Gymnobrachmonas vocitant. quem virgo quadam, vt ipß tradunt, e latere fuo genuerat: fed hac geni­tura, vera falfane ßt, non in magno pono diferimine. Illud tamen cer- tijfimum eß , Budam nomen ejfe viri fapientijfmi, qui Indorum dogma compofuit. Hoc volui dixtffe, quia Hungária , nominum egregiorum ha­bet plerumque ßmilitudinem. Nam Syrmicum oppidum, cum Syrmo , Tribaliorum rege, antiquifßmo , imaginem denominationis retinet. Et ne particulatim omnia profequar : Strigonium (q.) alibi, quam in Hungária reperitur. Et Pcflum: cum de Peßo carmen Vtrgilianum canatßc : Vidi Peftano gaudere roiaria cultu. Nam hoc Itahcum eß; fed Hungaricum Peßum, in ripa Danubii ßtum, ex •.) Vide eruditorum virorum notas, ad Ammiani Marc.eu.ini , Lib. xxxi. Cap. ii. p. m. 476. a. I). vbi pro Undent i, malunt Vidinos legere. /0 De egregie, fupienter, iocofe, di&isac fa&is Regis Matthiae, Cap. xxxi. p. 387. 4,) Nitriam potius nominaflet, quam fi ad nomen fpedtes, in falsrfiin/i, Aee**to & apud Indos , reperias. Quid vrre inde ad Hungarix hanc vrbero i ret veri'fi­rmln udo : . ex Stauicu adpelLtt ;ikí Budin .id- . firmata :

Next

/
Oldalképek
Tartalom