Bél Mátyás: Buda város leírása 1. A kezdetektől Mohácsig (Budapest, 1987)

Új-Buda

SECT. I. HISTORIAE VRBIS RVDENSIS PERIOD. I.

221

täte (ß religione. In quo p a ullo ante benediélionem, Rex iter unt Reginam, manu comprehendens, (ß ante aram conßituens, cum ea , in genua procumbit: fß cum falut em , multis verbis, iis epifcopus ejfet precatus, ereéli ad fellas fu as redeunt: (ß libro Euangeliorum,*/^ pace, quam vocant , circumlatis, totoque facro confeélo, difcedunt e templo, (ß in aulam, ut a Marfchallo dißofiti erant, ordinate redeunt, proximeque ante regis conclaue, deßliunt ab equis, (ß cum Rege, atque Regina, in nouum magnum ingrediuntur conclaue. Vides , quanta adtentione , pcradla lint fingula. vt delinant omnino, barbariem obiedtare noftris , elegantes fcilicet homines. Datum inde eil legatis > Ludouici Ducis Bauarix , cognomento diuitis, temporis quidpiam. quos, vbi, pro more, au- diuit Rex, inftrudlum opipare conuiuium iniit, eadem prorfus pompa, 8c diicumbentium ordine, quem fupra, dies pronubus, obtinuerat. Fercula tum duodecim , conqußtijjima, adponebantur, fß poßea , cum menfa fuijfet fublata, fß manus, Rex, atque Regina, lau iffent, (ß furrexiffent de menfa , ca per unt, principum legati dona, qua a fuis acceperant, offerre Regina, quibus illa ßngulis, quomodo gratias, pro pulcherrimis , (ß gratiffmis muneribus , agi vellet, interpreti fuo , Gcorgio a Steyn, explicauit. Quam haec erat adftridla lautities, ferculis duodecim, regis diem nuptialem, honeftari! Vix quisquam cfl hodie, liito- re melior digniorque, quin, fere congeminet numerum. Qux prandium coníequuta funt, illa fuere : Dum hac fiunt, duo equites adue- niunt, qui ante confieélum Regis ac Regina , haßilibus congrefft, de equis ambo decidunt. Sedpoßero die, qui Luna erat, dux Limpachius, (ß Iohannis ab Hag, frater germanus, eodem equeßris ludi genere conflixerunt, eodem fucceffu: (ß Rex, atque Regina, in aurea traha, quam niueus equus ducebat, cum ludicros illos concurfus Jpeélaffent, poßea, per omnes urbis vicos, circum currebant, infequentibus aliis, quam plurimis trahis. En morem hodiernum! trahis, per compita, oberrandi, ne Hungaris quidem, iam tum Coruini aetate, incognitum. Reliquum nuptiarum, ludius occupauit, morte Pancratii, Tranfiluanix reguli, conciliatus: dum ipfis Calendis Ianuarii, anno MCCCCLXXV1I. inllaurarerttur iterum repotia, cditoque epulo atque choreis, tota ea lolemnitas, terminaretur.

XIX.

F

Vfius haec, quam forte nonnullis placuerit, narrauimus. At, fuit omnino opera: pretium , excuftifle nuptiarum illa iole- mnia, icrupulofius , vt reprimeremus in memoriam pollcritati, quibus ritibus, quaque pompa, nuptias fuas, Reges Hungarix, confue- uerint concelebrare. Buda profedlo, numquam poitea, celebritatem, huic fimilem, vidit amplius. Diximus fupra tradudlum, a Beatrice, ad elegantiorem cultum, Matthiam , tamctli, nihil ei ad maiellatem defuerit hucusque , vixifle poftea, exquifitius, xdificafteque cura ad- tentiore. Neuue id Bonfinivs, egregius Corvini adicntatgr, potuit

Ec 5 difli127

rtgab eos« uinium;

•rculu

uodtcim

ißruäuM.

Cur huc fu. pus di fer i~ pferit au- flori

Matthite ,

pofi nuptiis itigt. niunt -