S. BONAVENTURA: Legenda Maior S. Francisci Assisiensis et eiusdem Legenda Minor (1941)

LEGENDA MINOR S. FRANCISCI

LEGENDA MINOR. I I I. 203 tender et, duabus vero reliquis to turn corpus circumplec­tendo vela ret. Lectio secunda. Hoc videns, vehementer obstupuit mixtumque dolori gau- xui, 3 dium mens eius incurrit, dum et in gratioso Christi aspectu sibi tam mirabiliter quam familiariter apparentis excessi­vam quamdam concipiebat laetitiam, et dira conspecta crucis affixio ipsius anitnam compassivi doloris gladio pertran­sibat. Intellexit quidern, illo docente interius, qui et ap­parebat exterius, quod licet passionis infirmitas cum im­mortalitate spiritus seraphici nullatenus conveniret, ideo tamen huiusmodi visio suis fuerat praesentata conspectibus, ut amicus ipse Christi praenosset, se non per martyrium carnis, sed per incendium mentis totum in Christi Iesu crucifixi expres­sam similitudinem transforinandum. Disparens igitur visio post arcanum ac familiare colloquium \ mentem ipsius seraphico interius inflammavit ardor e, carnem vero Crucifix o con­formi exterius insignivit effigie, tamquam si ad ignis li­quefactivam virtutem praeambulam sigillativa quaedam esset impressio subsecuta. Lectio tertia. Statim namque in manibus eins et pedibus apparere coepe- xm, 3 runt signa clavorum, ipsorum capitibus in interiore parte manuum et superiore pedum apparentibus, et eorum acumi­nibus exsistentibus ex adverso. Erantque clavorum capita in manibus et pedibus rotunda et nigra, ipsa vero acumina oblonga, retorta et repercussa, quae de ipsa carne surgentia, carnem reliquam excedebant. Siquidem repercussio ipsa cla­vorum sub pedibus adeo prominens erat et extra protensa, 1 Cf. Leg. maior, XIII, 4; mox infra Lectio 4.

Next

/
Oldalképek
Tartalom