S. BONAVENTURA: Legenda Maior S. Francisci Assisiensis et eiusdem Legenda Minor (1941)

CAPUT VIII. Depietatis affectu et quomodo ratione carentia videbantur ad ipsum affici

7 2 S. BONAVENTURA. ill C 27 iam sorori nostrae cicadae licentiam

; satis enim nos su o cantu laetificans, ad laudes Dei octo dierum spatio excitavit»Et statim ab eo licentiata recessit nec ultra ibidem apparuit, ac si mandatum ipsius non auderet aliquatenus praeterire

1. 26 10. Eidem Senis infirmo phasianus quidam de novo captus a nobili quodam transmissus est vivus

2. Qui continuo, ut virum sanctum audivit et vidit, tanta illi amicabilitate cohaesit, ut nullo modo pateretur ab ipso seiungi. Nam pluribus vicibus extra locellum fratrum in vinea positus, ut abiret, si vellet, rapido semper cursu redibat ad patrem, tamquam si ab eodem omni fuisset tempore educatus. Deinde cuidam collatus viro, qui ex devotione servum Dei visitare solebat, velut sibi molestum foret a pii patris absentari conspectu, escam recusavit omnino. Reportatus tandem ad famulum Dei, statim ut conspexit eumdem, quibusdam hilaritatis praetensis gestibus, avide manducavit. — Cum ad eremum pervenisset Alvernae propter quadragesimam celebrandam in honorem Archangeli Michaelis

8, diversi generis aves circa ipsius cellulam volitantes, concentu sonoro et laetitiae gestibus, quasi de eius adventu gaudentes, patrem pium invitare ac allicere videbantur ad moram. Quo viso, dixit ad socium

: «Cerno, frater, voluntatis esse divinae, quod hic aliquamdiu commoremur; tantum sorores aviculae de nostra videntur 25 praesentia consolari ». — Cum igitur contraheret ibi

4 moram, f

a 1 c o ibidem nidificans magno se illi amicitiae foedere copulavit. Nam semper horam nocturno tempore, in qua vir sanctus ad divina oflicia surgere solitus erat, cantu suo praeveniebat et sono. Quod famulo Dei gratissimum erat, eo quod 1 Eadem omnino narratio in II Cel., 171 ; neque discerni quit, uter fons a S. Bonaventura ampliatus fuerit. Sed contextus insinuat III Cel. 2 Idem dicendum de hoc, admodum hic constricto; v. II Cel., 170. 3 Cf. infra, IX, 3 et XIII, I. 4 Etiam iuxta II Cel., I68: in quadam, eremo.