Rosenauer Károly: A Beszterczebányai Á. H. Ev. Gymnasium története. Besztercebánya 1876.
A beszterczebányai ev. gymnasium mint egyházi intézet 1678-tól a legújabb időkig.
93 utóbbinak a vallásszabadságéit, melynek élvezetébe általa jutottak, és sürgetvén elvett templomaiknak s más egyházi javaiknak visszaadását; egyúttal pedig további szerencsét és áldást kívántak fegyvereire. ') Kívánalmaik nagyobb része még ezen év November 14-én teljesedésbe ment, a mikor Rákóczy biztosai, Feja János, Okolicsányi Gáspár, és Kántor István, a Szécsényi gyűlés határozatainak keresztülvitelére Beszterczebányán megjelentek, s az evangélikusoknak a kisebbik vártemplomot, az ispotálytemplomot és a Szent lélek templomát a váron kivűl lévő oskolával és paplakkal együtt átadták, „elhordatván" — mint jelentésükben mondják — páter jezsuita uraimék mind azokból a magokat illető appertinentiákat cum indulta commoditate." 2) A kisebbik vártemplomot a következő napon Burius János szentelte be, ki ekkor már német lelkész volt. 3) A fizetés tekintetében a biztosok Nov. 20-án Rákóczy meg1) Egyh. lev. f. 1 C, d. g: „Sereuissitne Princeps ac Domine nobis benignissime! — Inter multiíarias libertatuni cum vilipendio fundamentalium patriae iurium factas labefactationes et iuiurias, quas, proh dolor ! praeteritis annis, gente externa dominante, perferre necessitati fuimus, primariam hanc ingemitibus singultientes persensimus: quod impérium, irno dominium in conscientias nostras exquisitissimis artibus et coloribus quaesitum, et religio coucussa, templaque et eorurn quam plurima accessoria ante aliquot annorum decades adempta, eaque, qnae sacra nostra sacrisque nostris legitime dicata fuerant, restricta, concisa, dis6ipata, conquassata, et cum perseciitionibus quoque personarum vix non totaliter conculcata fuerint. — Jam quidem benignissime Princeps, Deo optimo maximo opitulante, et arnia Serenitatis vestrae coelitus felicitante, secuudanteque, benignissima Serenitatis vestrae annuentia et protectione, sit superis laus, in liberiori religionis nostrae exercitio et, apertiori conscientiarum libertate hacteuus respiravimus; verumtamen si perpendimus, quod multa antea perpessi fuerimus et etiamnum non parum feramus, ac tarn in praesens bellum, quam in culturam fodinarum exemplo patrum, praedecessorumque nostrorum iudesinentes erogationes pro couservatione publici patriae boni cumulatissime praestemus, — comperimus, nos templis accessoriisque, qua,e a majoribus nostris nobis relicta, et postea cum oppressioue leguin ex manibus nostris licentiosis ilIis temporibus violenter ductu cameracensium partim per milites, partim alias, nocturno etiam tempore erepta sunt, adhuc necdum perfrui, sed illa, — dolendum et cum suspiriis repetendum ! — potissimum a peregrinis et extraneis cum maximo nostro praeiudicio — cum tarnen catholici exiguo hic sint numero — teneri, possiderique : ut adeo circa sacra nostra et templorum, accessoriorumque recuperationem pleniori omnino consolatione summopere indigeamus. — Ac proinde et in consecutionem effectus humillimorum nostrorum desideriorum ad Serenitatem vestram exhibitorem praesentium generosum d. Jeremiam a Schmidegg, urburarium in montanis primarium, ablegantes, demississime supplicamus, quatenus non solum sufticientem eidem d. ablegato nostro, et eius nostro nomine fiendis propositionibus tidem adhibere, sed eundem quoque, praedeclarata iu templorum. accessoriorumque rehabeudorum re, perfecto cum solatio a facie sua ad nos benignissime diuiittere, ac ut antiquo et legali patriae iure nostro in adeptione templorum et accessoriorum libere uti, fruiquo valeamus — cum alioquin nos cum dominis catholicis pacate sane vivere parati sumus — benignissime indulgere dignetur Serenitas vestra. — Altissinium uuinen faciat ulterius arma Serenitatis vestrae felicissiuie florcre. — Novisolii d. 22 Apr. 1705 Uuiversa evang. commuaitas 1. r. m. c. Novisoliensis." 2) V. 367, 23. — Az evangélikusoknak ekkor azon egyházi drágaságok is visszaadattak. melyeket tőlük gr. Erdődy Gy. elvett volt. 3) A beszéd, melyet ezen alkalommal tartott, megvan a hallei egyetem magyar könyvtárában, s e czimmel bir: „Coucio iuauguralis templi arcensis minoris Neosolii habita 25 Trinitatis 1705, die Leopohli, cum nobis evangelicis pridie eius festi, 14 Nov., per commÍ6sarios Kákóczyanos illud templum una cum aliis resiguaretur."