VJESTNIK 6. (ZAGREB, 1904)

Strana - 224

224 silio exponens etiam ea tarnen sub conditione, ut non nisi finito cantu studiosorum ad statuam beatae virginis in foro existentem quotidie fieri solito ad vitandam majorem sui confusionem eat, acquierit; ac paulo post adfuere satrapae, a quibus stipata deducta est ad turrim, quo adveniente eadem apparuit etiam faber cum compedibus et catena, ad qua conjecta inferrataque catenaque alligata est, positis quatuor civibus omnem omnino aditum cujusvis ad exponentem praeclusuris impediturisque, idque mandato magistratus sub poena vitae. In quo aresto mansit per octiduum incipiendo a die sabati usque ad sequentis hebdomadae diem veneris, diem quippe 16. praecitati mensis Februaru. Intra quod tempus exponentis aresti die quadam Ladislao Szaliana (uxor) misit ad Lenhardianam eo nuntio, quod si 200 flor. exponens marito suo dederit, carcere eximenda sit. Quo audito Lenhardiana misit Janchiczam Petressichkam, cujusdam murarii in domo domini Raffay habitantis uxorem, ad domum exponentis cum hac commissione, ut aliquem ex famulitio exponentis ad Barbaram Lovrencsics mittat eique dicat, ut sequenti mane circa horam 5-tam in domo Annae Menhartin, (uxoris) murariorum magistri et architecti zagrabiensis, se sistat; quo etiam eodem mane hora 6-ta ivit. Cumque illuc venisset, praefata architecti consors, formalibus Lovrenchichianam affata est: „Domina! mihi per architecti fabrorum lignariorum uxorem Annam Mariam Czore domina Szaliana curavit dici, quod si praementionata exponens 200 flor. domino notario Ladislao Szale dederit, ille exponentem bona modalitate ex aresto dimitti curaturus, priorique famae et bono nomini ita restiturus, quod si aliquis arestum eidem crimenque, cujus insimulata fuisset, oggerere in futurum praesumpserit, talem severe puniturus mulctaturusque sit, et secus si hoc exponens fecerit, casura infallibiliter sit". Ad qua reposuit Lovrenchichiana: „Ego, quod ad hoc respondeam, non habeo ; quidve respondere deberem ignoro, nam nec illius exponentis nimirum pecunia prae manibus meis est, nec ego tantam pecuniam, quam loco ejusdem domino notario deponere possem, habeo, et si etiam haberem, ignoro an si hoc facerem per eandem aprobaretur. Ad hoc modum hanc ipsam domini notarii voluntatem eidem declarandi velut arcto carcere tentae praeclusoque ad eandem omni cujuscunque demum aditu non invenio". Nihilominus, ut qua posset exponenti succureret, eadem Lovrenchichiana adiit patrem Josephum Szmole, societatis Jesu religiosum, superius appositam dominae Szalianae commissionem aperuit, quo audito reposuit idem pater: „Ego ipse hanc mentem voluntatemque domini notarii Benszekianae declarabo". Ad qua Lovrenchichiana reposuit, id aegre ab eodem praestitum iri, cum aditus omnis ad Benszekianam praeclusus sit, semelque atque iteratu idisto conatu frater ejusdem et pater Mullich ad eandem penetrare adnisi fuerint. Pater nihilominus Szmole miserae succursurus ivit die sequenti ad turrim aegreque a vigilia, mandatum sibi impositum ne quem ad invinculatam admittent obtendenti, obtinuit aditum dicendo sibi aditum velut arestatae confessario praecludi non posse. Taliterque ad incarceratam admissus primum eidem declaravit, qualiternam, quave de causa ad eundem Lovrenchichiana venerit, quidve sibi ratione 200 fl. deponendorum notario dixerit, eandemque ut eosdem 200 fl. numeraret, praevie nihilominus dicendo, se ignorare an earum facultatum sit ut numerare queat, hortabatur. Ad qua reposuit invinculata, se nusquam