Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

compararunt numerum atque prof. Wolny viris optimae famae, uti baroni Hormayr et patri philologiae slavicae Dobrovsky notum et familiarem feeere. Quum in prae­lectionibus suis historicis angustum et mo­lestum illi esset uti libris praeseriptis at­que acies ingenii sui hos non commodos perspiceret, praelectiones proprias in unum collectas seu librum de história universali (Lehrbuch der allgemeinen Weltgeschich­te), Viennae, i83o, typis edidit. Eodem anno maximam Moraviae partem pera­gravit, ubique locorum ad opera, quae parabat, silvam rerum sedula manu com­parans atque continua fontium indagatione epistolarum aeque ac sermonis praesentis connexu cum viris praeclaris historiogra­phis, Hormayer, Knoll, Bocek ac Richter etc. modum optime perspectum habebat quo collectis uteretur, sicque annis i835 — ! 1842 opus „Die Markgrafschaft Mähren topographisch, statistisch und historisch geschildert" ortum est. In hocce, in sex tomos secundum sex tunc existentes cir­culos distributo opere, dedicato Maecenati suo, supremo cancellariae caesareae prae­fecto, Antonio Friederico comiti Mittrov­sky, accuratam marchionatus Moraviae stu­diis comparatam scientiam historicam luce clarius Wolny ostendit; meritus proinde iure, ut variis societatibus eruditorum ad­numeraretur. Sic iam anno 1822 Calendis Április inter primarios caes. reg. societatis promovendae rei agrariae est adscitus, per celebrem Chmel mag'nopere commenda­tus; ad 29. Apr. 1840 fit membrum ad ho­nores soc. musei patriae per Bohemiam, eodem 8. Maii membrum correspondens soc. historicae in marchionatu Brandobur­gensi, 3i. Oct. 1844 soc. regiae ad promo­vendam scientiam antiquitatisHafniaeetc. In electione abbatis anno i832 secundum meruit locum Wolny inter candidatos qua­tuor, votis ipsi suffragantibus. Cum vero labefactata laboraret valetudine, iam pri­dem petiit, ut sibi daretur absolutio a plii­lologia docenda, cui minus favebat, et quamvis proinde novum accidisset mona­sterio Raigradiensi onus sustentandi ter­tium Brunae professorem, votis tamen fac­tum fuisset satis viri omnino meritissimi et opere insignis et pro patria occupatissimi, si individua idonea adfuissent pro disposi­tione. In hunc finem iam anno i838 P. Ia­cobus Schneider se pro cathedra philolo­giae praeparavit, ex eaque etiam examen in universitate subivit eminenti cum pro­gressu. Ast impeditus infirmitate, quae occupationes litterarias dissuadebat, P. Gregorius onus officii ultra sustinere cog-e­batur, donec Beda Dudik, tunc clericus, studia theologica absolverit; quod anno 1840 accidit, et illico Dudik loco P. Gre­gorii cathedram philologica,m conscendit qua supplens provisorio modo pro futuro anno scholastico 1841. P. Gregorius abso­lutus hactenus a professura philologiae et reservata sibi sola história universali do­cenda, plus perinde nactus est otii in con­cinnanda et elucubranda topographia Mo­raviae. Est autem opus hoc, de quo supra iam diximus, omnino insigne, vastum, pri­mum, quod hucusque extat in Moravia in hoc genere completum, cum quoad partem historicam ultra 7000 instrumenta, quorum plurima incognita et excerpta e tabulis Moraviae, quorum 200 fol. nemo histori­corum hucusque manu tam assidua et vi­gili revolvit, publici perinde iuris fecerit. Innumera quoque manuscripta collecta ei

Next

/
Oldalképek
Tartalom