Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

rum theologus anni secundi moralista, audi­tor iuris ecclesiastici, correpetitor linguae Gallicae, discit nunc Italicam, caeteroquin vocalista, phlegmatis genii et ingenii boni, cuius quidem qualitates alteri discutiendae manent." Susceptus Sazavsky hisce cora­mendatus et n. Apr. 1775 indutus, abso­luto tirocinii anno per annum domi studia theologica, tum vero per biennium una cum Augustino Koch, quocum intima sem­per remansit familiaritate coniunctus in universitate, Brunam inde ab Olomucio translata, studia praefata continuavit et absolvit, interea 2g .Iun. 1780 sollemni pro­fessione emissa et Gregorius appellatus, perpetuo vinculo coenobio nostro addic­tus, et in angaria adventuali in subdia­conum, 1781 die 22. Sept, vero in diaconum promotus. Redux ex universitate anno 1783 2 5. Apr. more tunc solito, priusquam presbyteratus ordinem susciperet, pro­fessoribus nostris Antonio Klappitz et Mauro Haberhauer, praeside Alexio Ha­brich t. t. priore, examen rigorosum ex universa theologia subiit, quo praestito 27. h. m. Brunae in domestico sacello epi­scopali ad presbyteratus ordinem evectus est. Primitiis 29. Apr. celebratis, in quibus Alexius Habrich pro concione dixerat, Gregorius constituitur refectorarius ac in­simul praecentor et catechista. Triennio post, audita interim Brunae methodica, 6. Febr. 1786 cooperatoriam accepit iuris­dictionem pro Raigrad, et 22. Oct. 1789 praesentatus ut cooperator localis in Do­masov, ibidem sub directione administra­toris curati Nigrofanensis, usque ad Ca­lendas Martii 1801 curae animarum sedulo incubuit, quod variae attestationes inprimis una capitanei districtus Brunensis dto. 26. Sept. 1793 „propter solertem scholae pro­motionem" summis celebrant encomiis. Studiis mechanicis et mathematicis totus quantus deditus, Gregorius 1795 DomaSo­vii „molam venti" propriae suae inventio­ns construxit et aedificavit, de qua prae­positus Othmarus in suo „diario", „opus hoc" inquit „toti huic viciniae erit maxime proficuum et toti provinciáé imitandum". Ast spes praepositum aeque ac Gregorium nostrum fefellit, sumptus 1200 fl. perditi, mola ipsa 1797 abolita. Felicior in inven­tione instrumenti ad dimetiendas arbores s. d. „Baummesser" evasit, de quo specia­lem sermonem anno 18 10 Brunae typis edi­dit. Post obitum P. Sarcandri Globisch i5. Mart. 1801 ad vacantem capellaniam lo­calem Syrovicensem Gregorius translatus j est, unde ad prioratum Raigradiensem an­no 1807 vocatus, biennio post, quum post ; obitum secundi curati Syrovicensis P. Wolfgangi Lukovsky curatus Raigradien­sis P. Bernardus Piwonka in locum demor­tui Syrovicii suffici aspiraret, etiam Raigra­diensem parochiam administrandam susce­pit anno 1809 die 16. Ian. Sequuntur novae gratulationes, novaeque in Gregorium lit­terae honorificae ob zelum laudabilem om­nique exceptione maiorem in cura anima­rum ostensum; sie e. gr. 4. Ian. 1812 a de­cano Rossicensi D. Mucha, nec non a con­sulibus Domaáoviensi et Syrovicensi, et in generali visitatione, quam episcopus Bru­! nensis 4. Maii 1814 Raigradii peragebat, , idem in aeeeptis retulerat „in Gregorio conspexisse virum, qui officii sui saneti partibus exemplari cum pietate ex asse respondere cordaque fidelium suorum sibi devincire e vero noscit". Post obitum prae­positi Othmari die 13. Iun. 1812 prior Gre­50*

Next

/
Oldalképek
Tartalom