Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

systema philosophicum ex Kantianis principiis dilucidatum.) Typis porro edidit: III. Lehrbuch der empirischen Psychologie, (i. e. Liber, qui est de psychologia empirica.) I vol. 8°. Viennae. 1880. Typ. et sumpt. Bloch et Hasbach. Complura porro scripta de instituenda in gymnasiis doctrina actis mandavit diurnis. Borsinger Ioannes Ev. (Murensis), natus in Baden Argoviae 1756 et professus 1774, tempore Gallicae obsidionis erat comes itineris principis abbatis Geroldi II. per Austriam et Moraviam, postea oeconomus IClingenbergae, ubi mortuus est die 10. Ian. 1810. Scripsit: I. Beschreibung der Reise nach Oesterreich in Form eines Tagebuches. (Desunt folia, supersunt in bibl. Muro-Gries. 374 p. Abbati a Murensi monasterio proficiscenti haec verba in os ponit: VaLete Confratres eXVL a MVrls eXIbo, breVI eXVLtans reDIbo.) II. Correspondenzen. Fase, in arch. MuroGries. A. IV. IX. Bosagi (= Bozadschian) illustrissimus dominus lacobus (Meeh.), Ancyrae in Asia minori die 00. Nov. 1808 natus, Viennae in Austria habitu s. die 2. Febr. 1827 indutus, die i5. Sept. 1828 vota emisit, et die 22. Dec. 1829 consecratus est presbyter. Absolutis theolog'iae studiis, demandata sunt ei in monasterio munera praefecti novitiorum (per 12 annos), et directoris typographiae. Ab anno 1846 fungebatur munere superioris (successivo ordine) in variis hospitiis, seu domibus missionis congregationis, Tergesti scilicet, Romae, Constantinopoli. Romae non solum superioris hospitii, sed etiam procuratoris munus apud s. sedem peregit. Anno i855 die 16. Aug. in capitulo generali Mechitharistarum Viennae electus est abbas generalis congregationis Mechitharisticae Vindobonensis. Eodem anno per Breve (ddo. die 11. Sept. i855) summi pontifiieis Pii IX. nominatus est archiepiscopus Caesariensis in Palaestina in part, inf. Eodem ipso anno die 4. Nov. suseepit sollemniter in ecclesia Mechitharistarum \'

riennae consecrationem archiepiscopalem ab eminentissimo domino cardinalilosepho Othmaro Rauscher, archiepiscopo principe Vindobonensi. Ab initio electionis suae in abbatem generalem congregationis suae enixe operám navabat novus hic praelatus, hospitia seu domus missionis in variis locis, Romae, Constantinopoli, Smyrnae, Giuzelhissari (olim Magnesia ad Maeandrum) et Tergesti, iam a suo antecessore fundatas, personis idoneis tarn senioribus quam iuvenibus instruere et frequentare. — Ad haec addebat paulatim stationes missionum neoplantatas in Banat et Bucuresti in Rumenia. In Persiam quoque misit missionarios (ambulantes, i. e. sine stabili mansione). Anno 1870 desiderio episcopi Erzerum ensis rit. Arm. cath. annuens, misit in eius dioecesim missionarium apostolicum, qui post aliquot annos eodem munere fungens in civitatem Trapezuntae transmittebatur. — Anno i860—64 suos, qui in Tergestino hospitio degebant, visendi causa pergens, eorumque precibus indulgens, iussit benignus praesul, ut vetus domus missionis, quae ante aliquot annos, ipso superiore, fundata fuerat, amplificaretur et pars eius ad collegium sive gymnasium in usum studiosae iuventutis sub directione Mechitharistarum Viennensium accomodaretur. Anno post curavit in eadem urbe