Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

Msn. 54 (I) cum sign. B/K. I. ß. i, bibliothecae Raigrad. Eius correspondentia nec non acta C. i. 6 archivi adservantur. Heisterer Beda (a s. Pejtro Salis­burgi), Bavarus ex Palling, natus 5. Apr. 1828, studiis humanioribus Frisingae, phi­losophicis Monachii absolutis novitius 21. Nov. i860, presbyter ordinatus 31. Iul. 1864, sollemn. votis emissis 24. Sept-. i865 curam animarum in Abtenau, Annaberg et in Piain suscepit. Scripsit: I. Die Sabbat-Feier, oder: „Braucht der Katholik mit der Heilighaltung der Sonn- und Feiertage es wirklich nicht so genau zu nehmen, wie es die Kirche verlangt?" (i. e. Sacra sabba­tica de celebratione dierum festorum.) Salzburg, Zaunrith. 1876. 8°. 47 p. II. Primizpredigt, gehalten bei der Feier des ersten hl. Messopfers des hochw. Herrn Simeon Hutzinger am 29. Iul. 1877 in der Wallfahrts­kirche Maria Piain. (i. e. Oratio sollemnis in pri­mitiis habita.) Salzburg, Zaunrith. 1877. 8°. 23 p. Helferstorfer Othmarus I. (Sco­tensis), monasterii B. M. V. ad Scotos Viennae ac s. Stephani, regis apostoliéi, de Telky in Hungaria abbas LXVL, vitae lumen adiit Baden prope Viennam die 19. Iul. 18 10, Caspari nomen in s. baptismate adeptus. Flonesto ac pervetusto genere oriundus, parentibus utebatur ruricolis, qui filiolum optimae indolis ad litterarum Studium Viennam adduxere. Grammati­cam igitur cum humanioribus litteris in c. r. gymnasio ad Scotos egregio cum profectu edoctus ac philosophiae discipli­nis in univ. Vindob. laudabiliter absolu­tis, cum s. P. n. Benedicti ordinis ad Sco­tos tirocinium peteret, non tam suscep­tus quam invitatus est. Itaque die 20. Oct. 1828 inter fratres novitios numeratus, pro­bations tempore elapso, vota sollemni ritu nuncupavit die 21. Mart. i832. Con­summato interea cursu theologico in univ. Vindob., sacerdos cooptatus est die s. Ia­cobi i833 tribusque diebus post die 28. Iul. eiusdem anni sacerdotii sui primitias in ecclesia asceterii celebravit. Neomystae varia deinde munera adsignata sunt. Post­quam enim i833 —35 alumnis cantoribus educandis praefuit, ab anno i835 strenuum egit in parochia claustrali curatum et con­cionatorem, cuius in primis mira in dicendo pro s. concionibus suavitas coniuncta cum gravitate laudabatur. Quo munere usque ad diem 1. Apr. 1842 retento, partes bi­bliothecarii anno i838 susceptas egregie gessit usque ad annum 1861. Qua in provin­cia collocatus ipse librorum peritissimus, mirum, quam bene de bibliotheca asceterii meruerit, cum comparata magna optimo­rum librorum copia tum praecipue in or­dinem redactis voluminum milibus fere 40. Idem professor classium humanarum in c. r. gymnasio ad Scotos cum interea anno 1842 designatus esset, die 3i. Mai 1845 de­claratus est concionator aulicus summam­que ex eo munere laudem sibi collegit, ita, • ut die i5. Mai i85q capellani quoque aulici tit. dignitatem sit adeptus. Domi vero mu­nus addebatur muneri; quippe qui anno modo dicto subprior asceterii et i856 gym­nasii ad Scotos director designatus est. Tandem in amplissimo honoris dignitatis­quegraducollocatus est: Sigismundo enim abbate die 1. Mart. 1861 mortuo, unanimi fratrum consensu die 10. Apr. 1861 abbas canonice electus dieque insequente infulis pontificalibus redimitus est. Et quemad­modum iam antea omnibus in muneribus gerendis communem tantum monasterii fratrumque spectaverat salutem, ita ad 23 *

Next

/
Oldalképek
Tartalom