Tóth Péter: A lengyel királyi kancellária Libri Legationum sorozatának magyar vonatkozású iratai II. 1526-1541 (Miskolc, 2003)
Loboczki dum universa in capitulo vigore litterarum Romanorum regis requireret, has copias minime reperiisset, praesumitur ergo, quod copiae illae antiquae post requisitionem Loboczkonis per ahquem quempiam essent post scrinia capituh proiectae, sicque minus vahdae. Tertiam rationem dicebant, quod Caseoforenses haberent etiam copiam antiquarum htterarum Belensium, subditorum maiestatis vestrae, quae etiam in eisdem dictionibus deficiunt, ubi procuratur in copia per se scripta erravit, ergo copiae iUae essent falsae. Quartam rationem ponebant, quod ex quo procurator in copia sua erravit, quas ex htteris Belensium subditorum celsitudinis vestrae scripsit, praesumitur, quod htterae Belensium cum eadem copia manu dicti procuratoris conscripta concordant et cum cophs antiquis minime, et ergo necesse fore, ut htterae Belensium per me transsumptae in spece exhiberentur. Sicque, serenissime ac illustrissime princeps, infinitas ahas rationes, quas homo vix excogitare posset, aUegabant, iura ac privilegia praefatorum subditorum celsitudinis vestrae supprimere et me, hunulem servitorem et subditum eiusdem serenitatis vestrae calumniari satagentes. Dum itaque haec agerentur, ego unica persona existens, in quantum potui et dabatur audientia, pro temporis exiguitate respondi: si cophs istis antiquis inventis fides non adhiberetur, tamen necesse esse, ut credatur transsumptis, quae ex commissione capituh ante duodecim annos confeceram, dum ego neque Belenses, neque ipsi me [novissent]. Cum igitur haec referrem, dominus Reway sibi huiusmodi transsumpta exhiberi postulavit. Consulto igitur domino Georgio Vernero commissario regio, an tute huiusmodi htteras hi manus domini Reway dare possem et an idem eas retineret, nec ne, respondit ipsum Reway id non ausurum facere, quia id a serenissimo Romanorum rege non haberet in commissis, ut iura cuiuspiam retineret, quum htterae Ulae non ad iudicium, sed ad declarationem innocentiae meae exhibebuntur. Essetque valde necessarium, ut htterae Ulae in specie exhibeantur. Hoc audito[et] vocatis ad me Belensibus subditis serenitatis vestrae, htteras Belensium manu mea transsumptas ad manus domini Georgh Verneri assignavi, petens eundem, ut post lecturam Ularum eas rursus mihi restitueret, quas tandem idem Georgius Vernerus praefato Francisco Reway exhibuit, quas dum legissent et perlegissent, et htterae illae cophs iUis antiquis inventis et prothocoUo capituh bono modo, de verbo ad verbum corresponderent, habito superinde longo tractatu, me in praesentiam ipsorum accersiri fecerunt. Quum autem UUs assisterem, facto sUentio, quidam Blasms de Lak, director causarum regis Romanorum, qui omnibus tractatibus et consiUis eorum interfuit, qui se se hac in parte iudicem, actorem et procuratorem gessit, exurgens ita fari orsus est ad Franciscum Revay: „Magnifice domine, ego in persona domini mei et ex officio meo dico, quod copiae istae per capitulum inventae sunt falsae et suspectae ac surrepticiae, et sic per consequens htterae Belensium ex Uhs scriptae sunt falsae ex praemissis rationibus. Et ideo in praesentia vestrae magnificentiae, tanquam iudicis ordinarii suae maiestatis tum copias, tum htteras istas aresto, quas ad tabulam regiam deduci volo, ut Uhc discutiantur, si sunt bonae vel malae, UUcque de his fiat iudicium!" Cui ego, prout concedebatur, respondi: ,,Domine Blasi, si copias istas arestare vultis, nihU curae est mihi de
