Tóth Péter: A lengyel királyi kancellária Libri Legationum sorozatának magyar vonatkozású iratai II. 1526-1541 (Miskolc, 2003)

maiestatis denuntiaverunt. Tempore autem subsequenti idem dominus Reway se se una cum Georgio Vernero consiliario regis Romanorum ad revidenda in capitulo universa constituit. Et dum itinere suo proficisceretur et ad civitatem Cibiniensem pervenisset, Mathias Loboczki hominem iUum verbis agressus ferme per medium unius diei detinuit et ni fallor, corrupit, eumque a bono proposito et via iuris et iustitiae pervertit, nihilominus tamen idem Georgius Vemerus consiharius regius in domum meam divertit. Quo facto nuntiaveram civibus de Bela, subditis serenitatis vestrae, ut statim cum htteris ipsorum manu mea conscriptis comparerent, ut si necesse foret, ad documentum fidehtatis meae haberentur in promptu. Qui statim cum eisdem htteris comparuemnt, antiquasque htteras domi relinquemnt. Altera autem die, summo mane in capitulum, ubi ldem Reway hospitatus erat, ascendi ac cum eo collocutionem habui. Ex verbis autem suis statim intellexi, quod non recto corde erat, ut antea erga subditos serenitatis vestrae et personam meam. Nihilominus fidens in iustis iuribus subditomm celsitudinis vestrae ac innocentia mea, ilh omnem seriem rei patefeci. Qui in conservatorium ecclesiae intrans omnia per me scripta ilhc revidit ac perlexit, et copias iUas antiquas repertas ad prothocollum coUegentes, ea bono modo, de verbo ad verbum correspondentia repperit. Inter caetera reperta est etiam Ulic copia manu procuratoris subditomm serenitatis vestrae conscripta, de qua antea, in aha supphcatione mea ad vestram maiestatem habita mentionem feceram, quam ipse Mathias Loboczki sibi ex domo mea ablatam dolose in capitulo transcribi fecerat, ea de causa, ut me cum iUa calumniaretur, quia procurator ipse ob inadvertentiam in ahquibus dictionibus curaverat scribendo. Hanc copiam ipse Reway perlegens, cum iUam quibusdam dictionibus deficere conspiceret, statim accersitum ad se procuratorem, qui tum, Deo volente, aderat, sub iuramento examinavit, quid super Ula sibi constaret copia? Qui ad fidem suam Christianam fassus est pubhce manum esse suam et scripturam. Quibus peractis universas copias per me scriptas simul cum antiquis inventis cophs ac prothocoUo capituh ad hospitium suum detuht, iUic copias Ulas antiquas tanquam originem iUamm videndo et revolvendo, ubi dum nihil falsitatis reperisset. Volentes tamen idem Franciscus Reway, caeterique consiharh serenitatis vestrae vera et iusta pnvilegia subditorum maiestatis vestrae supprimere, meque, humihmum servitorem et subditum serenitatis vestrae, qui nunc defensioni iurium subditorum eiusdem maiestatis vestrae incumbo, calumniari, aUegarunt copias iUas antiquas esse suspectas, falsas et surrepticias, neque htteras subditorum celsitudinis vestrae sive privUegia valere, id pluribus ex rationibus comprobare machinantes. Primo dicebant, quod papirus copiamm iUarum esset antiqua et scriptura nova, et papirus esset maculata calce, carbonibus et ahis immunditiis, et quod scriptura antiquo tempore non corresponderet, quia in scrinhs capituh reperissent ahas quamplures htteras, copiasque eodem anno, quo et copiae iUae sunt emanatae, ante quoque et post conscriptas, quae manu notarh illius aetatis minime correspondent, ergo esse suspectas et surrepticias. Adiunxemnt quoque, quod tahs scriptura Ula aetate non erat in usu, quia nullam in toto conservatorio capituh reperissent scripturam vel copiam huic simUem. Et ergo praesumitur Ulas esse falsas. Aham rationem allegabant, quod quia Mathias ipse