Zala vármegye története. Oklevéltár 2. 1364-1498 (Budapest, 1890.)
anno domini Millesimo quadringentesimo quadragesimo primo. Hátlapján pecsét nyomaival; eredetije a gr. Festetics cs. ltárában Keszthelyen. Castriferrei. 101. Nagy Imre. ... . 253. 1. Ulászló király Gulács és Rendes nevű birtokokban néhai Gubacsi LŐkos részbirtokát, Unyomi Miklós sümegi várnagynak és Tomaji Lászlónak adományozza. Nagyhatvan, 1442. aug. 23. commissio propria domini regis. Nos Wladislaus dei grácia Hungarie Polonie Dalmacie Croacie etc. rex, Lythuanieque princeps summus et heres Euscie etc. memorie commendamus tenoré presencium significantes quibus incumbit universis, quod nos qui benemeritorum fidelium obsequia digna semper premiacione consuevimus remunerare, debitum habentes respectum ad gratas fidelitates et obsequia singulari accepcione digna fidelium nostrorum Nicolai filii Mathie de Wnyan castellani castri episcopatus Wesprimiensis Simeg vocati, et Ladislai de Thomay familiarium fidelis nostri reverendi in Christo patris domini Mathie episcopi Wesprimiensis, quibus iidem Nicolaus castellanus et Ladislaus de Thomay castro in predicto his impacatis guerrarum temporibus in conservacione et fideli custodia castri predicti et alias contra nostros rebelles atque hostes tam aliegenas quam predicti regni nostri incolas, qui in contemtum nostre regié maiestatis nonnullas partes comitatus nostri Zaladiensis et eius incolas et signanter tenutas et pertinencias atque possessiones predicti castri episcopalis Simeg appellati igne et préda plüribus vicibus affecerunt et vastaverunt, prefatum quoque castrum undique circum vallantes, diversie módis impugnacionibus et insultacionibus peractis ibidem quamplures íamiliares ipsius Nicolai castellani et aliorum familiarium prenarrati domini episcopi in antefato castro suo Simeg existencium et ipsis nostris rebellibus atque hostibus resistencium, sed et nonnullos villanos et populos ville episcopalis similiter Simeg appellate dire mortis interitu occiderunt, alios vero letalibus vulnerum plagis sauciaverunt, viriliter et constanter agendo, et eis pro nobis animosa strenuitatis audacia continuam 33*
