Marta, Liviu - Gindele, Robert: Tezaure dacice din Transcarpatia (Satu Mare, 2014)

Lista documentelor - 96

церковні канони і закони греко-католицьких єпархів і пояснює своє рішення про відлучення теолога.

Ioannes Innocentius Klein L<iber> B<aro> de Szád Dei et Apóst<o>li<c>ae / Sedis gra<ti>a Ep<isco>pus Fogarasiensis / Graeci Ritus Unitorum in Prin/cipatu Trans <ylva>niae S<acratissi>mae Caesareae Regiae M<aies>t<a>tis Consiliarius, Sacrae / Militiae Constantineanae per Daciam antiquam Supremus Prae/fectus universis et singulis adm<o>d<um> R<evere>ndis, R<evere>ndis et Hono/rabilibus Perillustribus, ac Generosis, Generosis item Egregiis et / Nobilibus, Prudentibus, ac Circumspectibus, necnon Agilibus et Но/nestis nostro in Spiritualibus Generali Vicario, Archidiaco/nis aliisq<ue> Dioecesis nostrae utriusq<ue> sexus <Chris>tifidelibus nobis / in D<omi>no sincere dilectis salutem in D<omi>no et omnem benedictio/nem nostrisq<ue> firmiter obedire mandatis.

Misericordissimi Salvatoris in excessu charit<a>tis ineffabileq<ue> opere / redemptionis humanae profusissima bonitas institutione A/postolatus Eccl<e>siae mirifice communicatur. Hunc enim statui / concessa sunt omnia Divinae misericordiae et amoris abscon/dita. His (Apostolis videlicet) clare, quod aliis in parabolis / loqui voluit D<omi>nus. Hos, quem praecursor suis in Agno praefi/guratum indice designavit dicendo: «Ecce Agnus Dei» suo si/biq<ue> mysteriose attributo elogio D<omi>nus Agnos insignivit hocq<ue> / prae ovibus decoratos praerogativa Principis Apost<o>lorum spe/ciali Pastoratui concredidit bina vice ovium, tertia vice Agno/rum Pastorem S< anctum > Petrum constituendo. Unde S< ancti > Petri

successo/res Jesu Christi indubii Vicarii Romani Ep<isco>pi S<an>c<tissi>mi S<an>ctissimique / Pontifices, Ep<isco>pi Ep<isco>porum sunt et dicuntur. Ep<isco>patus Regale est / Sacerdotium, Ep<isco>pus est Sponsus Suae Ecclesiae et cum Ecclesia Sua / est caput, corpus unum perficit. Ep<isco>pi principaliter missi sunt, / ut Angeli veloces, de quibus cum complacentia divina scribit<ur>: «O, quam pulchri pedes Evangelizantium!» Nimirum horum vesti/giis insistentes Evangelica induuntur pulchritudine q<ue>madmod<um> / hi missi in Universum Mundum virtute induunt<ur> ex alto / omniaq<ue> possunt in eo, qui ipsos confortat et qui huic vacationi / specialiter competentibus gratiis providet. His sub com<m>i/natione praeceptum est: «Fili hominis speculatorem reposui, / ut annunties impio impiet<a>tem eius.» Et alibi: «Nolite timere eos, / qui corpus occidere». Unde, si Ep<isco>pi in hac sua vocatione repeteant / monitione Apocalyptici sui candelabra perditionis periculo subi/iciuntur. Prout e contra in die D<omi>ni iudicio ultimo assessuro / cum Apost<o>lorum exemplo in via D<omi>ni zelose procedentibus Ep<isco>pis / maior prae reliquis etiam in triumphante Ecclesia com<m>ensurata / est potestatis gloria. His, quam D<omi>nus a Patre obtinuit mediante / Sacra Petri Sede, ita subdelegata est omnis potestas, ut nonnisi / horum authoritate Suae Dioecesi ingremiati aut intra eam commo/rantes omnis generis et dignit<a>tis Presbyteri, Sacro fungantur / officio. His dicitur: «Vos estis lux mundi». Unde in ordine ad / subordinatos

233