Szily János: Instructio venerabilis cleri dioecesis Sabariensis (Szombathely, 1884)
19 qui ad promotionem praeficiendorum quodcunque jus quacunque ratione habent, hortatur, et monet, ut imprimis meminerint nihil se ad Dei gloriam, et populorum salutem utilius posse fiacere, quam si bonos Pastores et Ecclesiae gubernandae idoneos promoveri studeant, eosque alienis peccatis communicantes mortaliter peccare, nisi quos digniores, et Ecclesiae magis utiles ipsi judicaverint, non quidem precibus, vel humano affectu, aut ambientium suggestu, sed eorum exigentibus meritis praefici diligenter curaverintQuae Sanctio licet de Episcopis principaliter edita sit, nihilominus de curatis quoque Beneficiatis ex eodem Trid. Sess. 24. cap. 18 de Reform, omnino intelligenda, ac tenenda est Nemo igitur necessariis dotibus destitutus, a Deo non vocatus, vitio alicui deditus, aut indoctus temere vitam clericalem amplectatur, neque viis, ac mediis illicitis beneficium ecclesiasticum sibi procuret. Quodsi aliqui horum alterutrum, vel plane utrumque patrassent, nec amplius a proposito relisire fas esset, ii per dignos poenitentiae fructus vocationem suam certam facere satagant, ac de beneficiis, et muniis suis spiritualibus e dictamine SS. Canonum agant. Nullum quidem novimus e Dioecesi nostra detestabili Simoniae vitio infectum esse; si tamen quis eo inquinatus foret, eum severe monemus, ut gravissimam Excommunicationis, invalidae Collationis, et alias poenas in memoriam revocando, animae suae consulat, ac proinde dimittat, moneat, restituat, ac poeniteat. Nempe dimittat Beneficium simoniace obtentum : moneat pretium temporale accipientem, ut illud in causas pias eroget; restituat fructus ex Beneficio tali perceptos; denique de tanto crimine poenitentiam veram agat.
