Püspöki körlevelek 1936 (Szombathely, 1937)
1803. sz. Extenditur facultus celebrandi missam votivam D. N. Jesu Christi. Summi et Aeterni Sacerdotis. Duobus abhinc annis Societas Divini Salvatoris, approbante Revmo Ordinario Berolinensi, Pium Exercitium orandi pro santificatione Cleri orbis universi, promovere coepit, idque maxime Sabbato post primam feriam VI cuiusque mensis. Mox plurimi Episcopi hoc pium exercitium perlibenter approbarunt et magnus numerus fidelium eidem adhaerere coepit, ita ut, vix elapsis duobus annis ex quo initium sumpsit, quasi quadragies centena millia attingat. Nuper vero, edita gravissima Encyclica a Sanctissimo Domino nostro Pio Papa XI. „De Sacerdotio Catholico“, visum est multis etiam praefatum Pium Exercitium concurrere enixius debere ut Deus sacerdotes et adspirantes ad sacerdotium orbis universi sanctificet. Hisce rationibus permotus et vota multorum promens, Generalis Moderator eiusdem Societatis Sanctissimum Dominum Nostrum enixe humiliterque supplicavit, et qualibet prima feria V mensis in omnibus ecclesiis et oratoriis, in quibus, approbante loci Ordinario, preces pro sanctificatione sacerdotum orbis universi fiunt, unica Missa votiva de Summo et Aeterno Sacerdote Jesu Christo litari valeat. Sanctitas porro Sua, referente infrascripto Cardinali Sacrorum Rituum Congregationi Praefecto, in Audientia diei 11 Martii 1936 has preces peramanter excipiens, benigne indulgere dignata est ut primis feriis V cuiusque mensis in ecclesiis vel oratoriis, ubi de consensu respectivi Ordinarii peculiaria exercitia pietatis pro Cleri sanctificatione mane peraguntur, una Missa votiva de Jesu Christo Summo et Aeterno Sacerdote litari possit, dummodo non occurrat festum duplex primae vel secundae classis, quodlibet festum, vigilia aut octava Domini, Commemoratio Omnium Fidelium Defunctorum; prohibetur etiam diebus 2, 3 et 4 Januarii, in quibus legatur Missa „Puer natus“ infra Octavam Nativitatis: salva tamen semper Missa conventuali aut paroeciali. Annuit insuper eadem Sanctitas Sua, ut loco feriae V etiam primo Sabbato mensis de consensu Episcopi cum praefatis privilegiis dictum Pium Exercitium peragi valeat, servatis tamen praesciptis iniunctionibus. Contrariis non obstantibus quibuscumque. Datum Romae, 11 Martii 1936. — L. S. — C. Card. Laurenti, Praefectus. — A. Carinei. Secretarius. — (A. A. S. a. 1936 nr. 7.) Inter publicas communesque pietatis chri stianae in catholica Ecclesia significationes,] inde a remotissimis temporibus peculiarem( locum sibi iure vindicant piae ad celebriora1 Sanctuaria Deo, beatae Mariae Virgini veli Sanctis dicata, peregrinationes, ut quae ad poenitentiam agendam, ad fidem profitendam eandemque firmandam, ad gratiarum actionem pro acceptis divinitus beneficiis reddendam plurimum conferant. Nil mirum proinde si, auctis hac nostra aetate itinerum facilitate atque commodis, et ipsae piae peregrinationes evaserint frequentiores opera praesertim et sollertia plurium coetuum, qui fere omnibus in Nationibus ad eas promovendas et moderandas constituti sunt. Nec quempiam latet quas memoravimus itinerum facilitatem et commoditates illud insimul effecisse, ut etiam itinera multiplicaremtur, quae alium in finem, recreandi scilicet animos, vel visendi urbes, vel studia et artes colendi, aliaque id genus unice vel praecipue susciperentur. Quae quidem rerum temporumque conditio ipsis piis ad Sanctuaria peregrinatonibus nonnulla profecto incommoda parere potest, nisi vis moderatrix ecclesiasticae Auctoritatis, ad quam religionis ac pietatis christianae actus moderari unice spectat, opportunam, et quantum res fert, communem ubique inducat disciplinam. Quapropter haec S. Congregatio Concilii, probante Ssmo D. N. Pio Pp. XI. locorum Ordinariis mandat, ut in memoratis piis peregrinationibus parandis et peragendis serventur normae, quae sequuntur: 1. Hae piae peregrinationes characterem vere religiosum semper praeseferant, habeantur et peragantur uti actus ad pietatem Christianam pertinentes, atque ab itineribus ob merum solatii finem susceptis probe distinguantur. Quidquid, igitur praefato huic fini pio ac religioso minus congruit, omnino arceatur, eaque omnia vitentur, quibus coniici possit has peregrinationes, religionis quidem 1804. sz. Decretum S. Congr. Cone, de piis fidelium peregrinationibus ad celebriora Sanctuaria moderandis. VII.
