Püspöki körlevelek 1867 (Szombathely, 1868)

Kelt Szombathelyen Szent-András hava 30-án. 1867. 900. VII. k. zenlséges Aljánk IX. Pius Pápa mélyen áthalva napjainkban a kalholikn hit s egyház szent intézményei ellen intézett istentelen megtámodásoknak és ezen k lelki üdvét veszélylyel fenyegető vakmerő erőszakoskodások, s nyilt üldözéseknek gyászos következményeitől, Krisztus nyája iránti fájdalmas aggodalmai s szorongásai között a következő körlevelet bocsálá ki : Sanctissimi Domini Nostri Pii divina providentia PAPAE IX. epistola encyclica. Ad omnes patriarchas, primates, archiepiscopos et episcopos universi catholici orbis gratiam et communionem cum apostolica Sede habentes Venerabilibus fratribus patriarchis [»ritualibus archiepiscopis et episcopis universi catholici orbis gratiam et commu­nionem cum apostolica Sede habentibus. PIUS PP. IX. Venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. Levate, venerabiles fra­tres, in circuitu oculos vestros, et videbitis, ac una Nobiscum vehementer dolebilis abominationes pessimas, quibus nunc misera Italia praesertim funestatur. Nos quidem inscrutabilia humillime adoramus judicia Dei , cui placuit Nos vitam agere hisce luc­tuosissimis temporibus, quibus nonnullorum hominum opera, el eorum potissimum, qui in infelicissima Italia rem publicam regunt ac moderantur, veneranda Dei man­data, sanctaeque Ecclesiae leges plane despiciuntur, et impietas impune caput altius extollit, ac triumphat. Ex quo omnes iniquitates, mala, et damna, quae cum summo animi Nostri moerore conspicimus. Hinc multiplices illae hominum phalanges, qui am­bulantes in impietatibus , militant sub Satanae vexillo, in cujus fronte est scriptum „Mendacium,“ quique rebellionis nomine appellati, ac ponentes os suum in coelum, Deum blasphemant; sacra omnia polluunt, contemnunt, el quibusque juribus divinis humanisque proculcatis, veluti rapaces lupi praedam anhelant, sanguinem efTundunt, et animas perdunt suis gravissimis scandalis, et propriae malitiae lucrum injustissime quaerunt, et aliena violenter rapiunt, ac pusillum et pauperem contristant, miserarum viduarum el pupillorum numerum augent, ac, donis acceptis, veniam impiis tribuunt, dum justo justitiam denegant, eumque spoliant, et corrupti corde pravas quasque cu­piditates turpiter explere contendunt, cum maximo ipsius civilis societatis damno. Iloc perditorum hominum genere in praesentia circumdati sumus, venerabiles Ira­­tres. 9ui quidem homines, diabolico prorsus sprilu animali, mendacii vexillum collo­care volunt in hac ipsa alma urbe Nostra, ad Petri cathedram, catholicae veritatis et unitatis centrum. Ac Subalpini gubernii moderatjres, qui hujusmodi homines coercere deberent, illos omni studio fovere, eisque arma, resque omnes suppeditare, et ad hanc urbem aditum munire non erubescunt. Sed omnes hi homines, licet in supremo ci­vilis potestatis gradu el loco collocati, paveant; quandoquidem hac improba sane agendi ratione se novis obstringunt laqueis ecclesiasticarum poenarum el censurarum. Etsi vero humilitate cordis Nostri divitem in misericordia Deum enixe orare et obsecrare non desistimus, ut hos omnes miserimos homines ad salutarem poenitentiam, atque ad rectum justitiae, religionis et pietatis tramitem reducere dignetur; tamen tacere non possumus gravissima pericula, quibus in hac hora tenebrarum expositi sumus. Animo plane tranquillo quoscumque rerum eventus, licet nefariis fraudibus, calumniis, insidiis mendaciis excitatos, exspectamus, cum omnem Nostram spem et (iduciam collocemus, in Deo salutari nostro, qui adjutor est Noster, el fortitudo in omnibus tribulationibus Nostris, quique in se sperantes confundi non patitur , et impiorum insidias subvertit, et peccatorum cervices confringit. Interim haud possumus, quin vobis in primis, ve­nerabiles fratres, el omnibus fidelibus curae vestrae commissis denunciemus tristissi­mam conditionem et maxima, in quibus per Subalpini potissimum gubernii operam nunc versamur, pericula. Quaimis mim fidissimi Nostri exercitus strenuitate ac devo­tione defensi simus, qui rebus praeclare gestis prope heroicam prae se tulit virtutem; patet nihilominus, ipsum diu resistere nequire numero longe majori injustissimorum agressorum. Et lieel non mediocri utamur consolatione ob filialem pietatem, qua Nos reliqui subditi Nostri a scelestis usurpatoribus ad paucos redacti, prosequuntur, vehe­menter tamen dolere cogimur, ipsos noti posse non sentire gravissima pericula sibi in­gruentia ab efferatis nefariorum hominum turmis, qui eos jugiter minis omnibus ter­rent, spoliant, et quoquo modo divexant. At vero alia numquam salis lugenda mala deplorare cogimur, venerabiles fratres. Ex nostra praesertim consisloriuli allocutione die 29. mensis oclobris superiori anno habita, ac deinde ex narratione documentis munita, el in lucem typis edita, optime cognovistis, quantis calamitatibus catholica Ecclesia ejusque lilii in russico imperio ac Poloniae regno miserandum in modum vexentur ac lacerentur. Namque catholici sa­crorum antistites el ecclesiastici viri laicique fideles in exsilium ejecti, in carcerem de-

Next

/
Thumbnails
Contents