Ranolder János: Sermones sacri auditoribus suis oblati (Pestini, 1842) - 90.209
33 patiamini, quaeso, adhuc unum ut addam, quod en! Spiritus inspirat: — Nonne AA! triste est, aut certe mirari subit, praecepta illa praecipi debuisse hominibus, quum tamen in commodum hominum tendant adeo, ut felicitas seu singulorum privata, seu communis omnium, nec possibilis quidem sit, aut certe non durabilis esse queat, nisi praecepta illa normam constituant agendi. — Prout enim mens rea, ocius tardius, tortor sibi fit, seque timet, et beatam illam veram animi tranquillitatem praecludit, citra quam tamen externus splendor quivis, fucus est mendax: ita ex adverso AA! — ita nonnisi animus recti conscius illa vera fruitur malatia, qua vilibus mortalitatis curis ita velut supervehitur, ut, etiamsi fractus illabatur orbis, impavidum feriant ruinae, — ut nuda licet, proba tamen pauperie pressus, sua se virtute involvat, beatus, beatior ibi futurus, — eo etiam, quod non sibi tantum, sed et aliis auctor aut incitamentum exstiterit virtutis, quum, viva dilectione Christiana animatus, egerit, dum et quantum potuit, si non auro, potestate, auctoritate, aut influxu, certe, quod omnis potest, exemplo, id quod omnibus aliis efficacius est et salubrius. — — Porro , prout societas illa certo certius desolatur, ubi alter alterius 3
