Alber, Joannis Nepomuk: Epitome institutionum historiae ecclesiasticae (Agriae, 1826)-90

5a

Epitome Tart. I.

narratio discreparet; tamen in eo, quod rei caput est, hoc est, de ipsa inventione, hi inter se conveniunt omnes. Negat etiam cruces sub humo per annos fere tercentenos, quantum temporis a Christi morte in cruce usque ad Helenam intercessit, potuisse durare. Erant cruces defossas in monte, adeoque loco sicco, qui insuper, ut perhibet Sozomenus, lapidibus erat constratus : deinde singulis annis in Palaestina ordinarie nonnisi binae solent esse pluviae. Demum idem fraudem Reliquiariorum dicit, sibi esse pertimescendam. At vero pietas et veneratio, quam deinde Cruci Servatoris nostri esse exhibitam ii- dem illi testes inventae ejusdem Crucis perhibent, ostendit jam fuisse Reliquiarios primorum Ecclesiae seculorum Christianos, eos vero, qui illarum cultui adversantur, degenerasse ab institutis primaevae Ecclesiae, pag. 265.

§. 4o. Constantinus malitiam Judaeorum, quam adhuc audebant exercere, severe coercet: nec permittit Judaeis Christianum habere in suis servitiis. Josephus Tib e riadón sis ex Judaeo Christianus factus, et a Constantino etiam Comitis dignitate ornatus, Tiberia- de, aliisque pluribus locis, in quibus Judaei habitabant, exstruit Ecclesias , et tam ex Judaeis, quam etiam ethnicis plures semper convertuntur, quaedam etiam integra loca. Per Fr umentium BeligioChristiana in Indiam, hoc est, in Abys- siniam, et per ancillam Christianam ad lberos, quorum regio supra Armenian# sita erat, propagata hoc etiam tempore est. Etiam haereses, et schismata suis Constantinus compressit edictis. Istorum quoque multi redierunt ad Ecclesiam. pag. 271.