Alber, Joannis Nepomuk: Epitome institutionum historiae ecclesiasticae (Agriae, 1826)-90

i36

Epitome Tart. II.

S. Leonis, ceterorumque, qui addicti eidem Concilio erant, nomina dyptichis insererentur, expungerentur vero Severi, qui hoc tempore Episcopus Antiochenus nullum diem praetermiserat, quo non anathema conjecisset in Concilium Chal- cedonense, et reliquorum eidem Concilio adversantium, nec ante exire ex Ecclesia sivit, occlusis etiam foribus, quam hac perfectum fuisset. Ad Elormisdam etiam Justinus e vestigio literas misit suum ei studium declarans erga Religionem. Itaque Pontifex legatos misit Constantinopolim , instructos, quibus, et qua ratione communionem cum Apostolica Sede deberent impertiri: qui honorificentissime sunt excepti. Composita sunt omnia, et refloruit integritas Religionis, et pax, postquam annis quatuor, et sexaginta Ecclesiae Orientis etiam inter seipsas divulsae fuissent , nisi quod adhuc Dorotheus Episcopus Thessalonicensis in ipsos Romani Pontificis legatos , in Orientem missos , malitiam , et nequitiam admiserit, quae vero etiam ipsa compressa fuit. pag. 107.

§. i5. Quo tempore legati Romani Pontificis, de quibus modo dictum est, morabantur Constantinopoli, eodem venerant mán a ch i plu- res e Scythia. Moesia haec fuit inferior , sita ad Pontum. Hi cum jam domi contentionem habuissent cum Episcopis, de quibusdam quaestionibus, et praesertim illa, utrum dici possit, unum e Trinitate passum esse, et crucifixum, eamdem excitarunt etiam Constantinopoli. Monachis, istud asserentibus, contradixerat Victor Presbyter. Hunc illi accusarunt apud legatos Papae haereseos Nesto- riauae : simulque ab his contenderunt, illa verba Unum e Trinitate ect. esse addenda ad Concilium » Chal-