Alber, Joannis Nepomuk: Epitome institutionum historiae ecclesiasticae (Agriae, 1826)-90

A Sec. V. usque ad Sec. Fill

lói *

mortuus jam septvagenarius tum , cum spargere suum errorem coepisset. His ducibus liaereseos sublatis, et tot Episcoporum Concilio firmata fide orthodoxa, tamque patenter declarata , quis non confidisset animo, et spe, haeresim penitus prostratam esse? Illa vero ita se statim post Concilium erexit , ut se magis etiam dilataverit , et usque in hodiernum adhuc diem perstet. Theodosius monachus a Concilio in Palaestinam revertens, clamabat, quacunque ibat, fidem esse proditam in Concilio Chalcedonensi, epistolam etiam Leonis Papae , quae lecta est in Concilio, proferens, et ostentans, sed a se nequissime corruptam : tantumque profecit, ut ad. hoc credendum et plebis , et monachorum magnam partem , ipsamque etiam Eudociam Imperatricem viduam, quae Jerosolymae habitabat, induxerit. lidem monachi, et plebs cum ab Juvenali Episcopo seditiose petiisset, ut anathema diceret Concilio Chalcedonensi , isque fuga mortem evasisset, eumdem Theodosium sibi Episcopum ordinandum curarunt, qui deinde in omnes grassabatur verberibus, facultatum direptione, et do- morum incensione. At h anas io Diacono, quod Theodosium monuisset, ne tantopere saeviret, ex Ecclesia protracto caput amputatum est, ejusque corpus per plateas raptalnm, et canibus objectum. Simili furore actum est in plures alios, donec is militari manu compressus fuisset, Juve- nalisque repositus ad Episcopatum. Alexandriae, dum post Concilium in locum Dioscori Episcopus consecratus fuisset Proterius, seque seditionem ingentem fecerat populus. Qua aegre sopita, cum idem Proterius habito Concilio Episcoporum Timotheum Aelurum monachum et Petrum Mog- gum Diaconum cum quibusdam aliis excommuni9 * cas-