Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.5. (Agriae, 1825) - 89e
74 Institut. Hist. Heel. Tom. H. padiiis, quamvis et ipsi Lutheri discipuli. Zvin- glius Tiguri idem fecerat, quod in Saxonia viderat fecisse Lutherum, et cum contra Indulgentias, quae promulgabantur, declamitasset , similiter ut Lutherus deinde in ulteriora ruit, ipsumque etiam peccatum, quod ab Adamo descendit in ejus po- streros, negavit. Dissidio autem exorto in Helvetia inter Zvinglianos, et Catholicos, reque etiam deducta ad publicam disputationem, cum ex trede- cim Helvetiorum pagis octo ab Religione Catholica defecissent, atque inter hos, et reliquos ad arma deventum fuisset, Zvinglius in pugna cecidit. Zvinglium Calvinus sibi proposuit, quem sequeretur , verum ita, ut neque ipse tantum illius pedisequus vellet manere , sed illius placita suis etiam inventis cumulaverit, adeo ut illum superaverit etiam apud suos reformationis gloria. Oeco- lampadius (Hausschein ipsius nomen fuit, sed ut plerique ex reformationis architectis nomen suum vel graécizarunt, vel aliam ei formam indiderunt, ut hac ratione fulgentius fieret, sic idem iste etiam fecerat) Winsperga, quod oppidum Bavariae est, fuit oriundus, quem Protestantes unum e primis suis habent reformatoribus, praeluxitque Calvino vel maxime in eo, quod in verbis Christi : Hoc est Corpus meum metonymiam posuerit, atque sensum huic äquivalentem : Hoc est figura corporis mei. Hi, qui negarunt Christi verum corpus esse in Eucharistia, dicuntur Sacramenta- rii , idque nomen deinde Zvinglianis, et Calvinia- nis datum fuit pras ceteris. Lutherus autem etsi verum Christi corpus confessus erat in Eucharistia, tamen una etiam panem remanere asseruit, quam sententiam Lutheri qui Protestantes secuti sunt, idcirco Impanatores vocantur. Ex
