Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d

30

Institut. Hist. Eccl. Pars 1H.

concedimus Deo , et Sanctis Apostolis ejus Petro, et Paulo , et sanctae Romance Ecclesice matri nostrae, ac Domino nostro Papae Innocentio, ejus- que Catholicis successoribus totum regnum Angliáé , et totum regnum Hiberniae cum omni jure> et pertinentiis suis pro remissione peccatorum nostrorum , et totius generis nostri tam pro vivis, quam defunctis: et amodo illa a Deo et Ecclesia Romana tamquam feudatarius recipientes et tenentes. Inter Epistolas Innocentii III. anno I2i5. datas. Quin ad hoc, quod sic professus est juriä jurandi sacramentum etiam addidit, quamvis vero dixerit hoc se non vi inductum, aut metu adactum , verum sua bona voluntate, atque sponte fecisse, tamen quam spontanea hsec ejus erga Apo- stolicam Sedem sponsio fuerit, quamque sancta, et religiosa mente hanc fecerit, hinc conjectura potest fieri. Postquam hac tali facta sponsione, fuisset reconciliatus cum Ecclesia, et excommunicatione solutus, atque Pontifex Philippum Galliae Regem supersedere voluisset bello, quod parabat , tamen misisse dicitur legatos ad Miramo- linum Regem Marochii, atque ab hoc auxilium petiisse, spondendo, si hoc impetrasset, se futurum in illius fide, ^et clientela cum universo suo regno, tributum, et vectigalia pensurum, quin missa Religione Christiana se Mahometa- num etiam futurum. Dum Joannis legati Mi- ramolino (in Arabica lingva significat Principem Credentium, quod Principibus Saracenorum fuit nomen generale , huic vero Principi Marochii etiam speciale) eiposuissent, quae sibi a suo Rege habebant commissa, ille, Legebam, inquit, librum, huncque etiam digito monstrans , sapientis Christiani, qui Paulus vocatur, cujus mihi tam facta quam verda summopere probantur, solum-