Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d
thedrales, et alias vacantes in regno reparari, sed neque Pastores praefici prioribus vita functis, quo pacto fides pereat Pastore deficiente, qui regat animas. Clerici in ejus regno capiebantur, in carcerem mittebantur, proscribebantur, occidebantur. Speciatim Anoirpmus scriptor YitaeGregorii memorat Episcopos Tarentinum, et Calaphaludensem esse e regno proscriptos, Aliphanum quoque Episcopum, missum in exilium, aerumnosam vitam morte finivisse • Calmensem quoque Episcopum e regno ejectum grandi ab eo esse oppressum inopia, cujusque fratrem laqueo interemerit. De eodem Friderico Gregorius Papa lib. 12. epist. 221. et subss. Nafranus Episcopus, inquit, mortis amaritudinem in exilii paupertate bibit. Minores Fratres , quorum vitam ipsa Paganorum duritia veneratur, hic Pagano durior flammarum atrocitate damnavit. Militensem Decanum in maris fluctibus levi suspicione demersit. Neapolit'anum jlrchiepiscopum Montorium., et Thomam Cantorem Messanensem longa maceratione carceris interemit. Nicolaum Subdiaconum Messanensem ignis acerbitate combussit. Bernardum Salernitanum Diaconum et alios innumeros Clericos ablatis spoliis exilio depútavit , et sic multis ministris Ecclesiae tum exilio , tum morte damnatis, nec sangvine satiatus innoxio etiam horum propinquos non reliquit poenae exsortes ipsius et san- gvinis, et spoliandi insatiabilis appetitus. In Sententia, quae lata in eum est a Gregorio , de eodem Friderico est, quod Ecclesias Deo Consecratas etiam destruxerit, et profanaverit. Haec incredibilia videri possent, nisi Fride- ricum vidissemus jam, dum in Oriente fuisset, moribus Saracenorum inquinatum. Majora vero 5 * adA Sec. XIII. usque ad Sec. XE I. 67
