Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d
T telligitur, fuisse in more * ut Episfcopo consé- crando, coraih altari constituto cum libro Sacrorum Canonum Pastoralis etiam S. Gregorii in manus traderetur. Numquam magis, quam nunc ars muneris Pastoralis excolitur, utpote, ejus Professore per omnes Theologicas scholas constituto: magnamque istius artis commendationem a sibi videntur suscepisse, eo quod proclament ex S. Gregorio artem artium esse regimen animarum: de quorum vero multis dubitandum sit, an vel viderint Pastoralem S. Gregorii, aut alterius , patris, qui de scientia pascendi, et regendi seri- q pserunt , attamen putent hanc artem se apprime • scire, quamvis tantum ex eorum aliquo, quem Catholicus nec pro ove agnoscere potest, minus- que pro pastore, utpote ex iis, qui ovile Christi disperserunt, sibi Pastoralem suam consarcinaverint. In partes quatuor est divisus liber. In i prima de vocatione ad Episcopatum agit, et quibus dotibus instructus essé debeat, qui Episcopale munus suscipit, omniumque primo cavet, né imperiti ad istud adseendant. JNam ab imperitis qua, ait, temeritate ministerium Pastorale su- i'& scipitur, quando ars est artium regimen anima- v rum ? Ex se namque , et non ex arbitrio Summi Rectoris regnant, qui nullis fulti virtutibusy >\ nequaquam divinitus vocati, sed sua cupidine ■■ accensi culmen regiminis rapiunt potius, quum assequuntur. In parte altera docet, qualem vocatus ad munus Pastorale debeat se exhibere; in tertia qualiter Praesul se gerere debeat in docendo, et monendo sibi subjectos; demum in quarta, qualiter Praesul omnibus mtmeris sui partibus expletis se ipsum in humilitate fundare ue- beat, ne per superbiam intumescat. Artis Pastoralis praecepta, quae dat, semper idoneis testi34 * men S. Gregorius Magnus. 53^ t.
