Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d

42

Instit. Hist. Eccl. Pars IV.

Senensis, liornm anetor fuit. E curia aliquando domum reversus cum impatienter prandium ev- spectasset, quod nondum erat paratum, uxor librum, Vitas Sanctorum continentem, legendum ei dedit. Hunc primo abjecit, deinde tamen resumpsit : cumque casu incidisset in Vitam S. Mariae Aegyptiacae, cujus admodum severa , et poenitentiae operibus dedita Vita erat, suorum erratorum dolore compunctus, propositum de vita religiosius instituenda illico concepit: habuitque sibi uxorem quoque et filiam unicam consentientem. Uxore itaque continentiam professa, et filia facta Sanctimoniali, facultatibusque in pauperes erogatis, cum Francisco Vincentio , aeque nobili Senensi, obibat civitates, aliaque loca docens , et exhortans publice omnes ad poenitentiam. Brevi ejus sociorum numerus crevit ad se- xaginta. Cum his Romam petiit sui Instituti, (Regulam et ipse assumpserat S. Augustini) confirmationem petiturus ab Apostolica Sede, idque in vestitu obsoleto, et plicito etiam de industria, midisque pedibus cum corona in capite oleagina. Urbanus V. Pontifex a. i36y. Institutum hoc approbavit pro vestitu alba tunica iis data cum ca- putio ejusdem coloris, tunicaeque adhaerente, pallioque fusci coloris. Usque ad a. 1688. hoc duravit Institutum, quo illud Clemens IX. Papa abrogavit. Slluest. Maurolic. Paulus Morigia.

Ordo rursus novus Servorum B. Mariae Virginis coepit a. 1233. Florentiae septem viris nobilitate , et divitiis conspicuis, inter quos Bonfilius de Monaldis fuit praecipuus , in unam societatem coeuntibus ad colendam Deiparam, ejusque dolores recolendos, ipso die, qui memoriae sacratus est ejusdem Deiparae assumptioni in caelum. Ardin-