Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d

cos excruciatos, quae nec temporibus paganorum persecutorum audita sint, et neque audiri possint absque horrore. Sic per tormenta , et cruciatus studuerunt Catholicos ad suam cogere sectam facta sibi etiam alia Religionis forma. In qua Romanum Pontificem aequalem in auctoritate aliis Episcopis fecerunt; cuivis docendi , et praedicandi liberam potestatem, et jus attribuerunt; Confirmationem, et extremam unctionem e numero Sacramentorum sustulerunt; Confessionem peccatorum abjecerunt, et exploserunt, aeque Purgatorium, et preces pro defunctis, nec non Imaginum cultum repudiaverunt; abstinentiam, et jejunium abrogaverunt, imo ipsas etiam Ecclesias negarunt esse construendas. Induxerunt vero apud se Communionem sub utraque specie, constitue- runtque, ne Dominicis diebus cessetur ab operibus servilibus. Nec tamem in his omnes Hussi- tae secum consenserunt: nam in plures sectas, quemadmodum adhuc ostendetur, erant divisi. Religione, et Ecclesiastica potestate conculcata, nec erga Politicam potestatem aliquam retinuerunt reverentiam. Statuerunt Regem, et omnes magistratus e medio tollere. Cum de improviso irruissent Pragae in Curiam, septem ex senatu, aliis undecim fuga elapsis, ex fenestris praecipites dederunt, hastis et verubus sic infra defixis, ut qui praecipites dabantur, horum cuspidibus configerentur. Rex Wenceslaus periculum fuga vitavit, et ad castrum quodpiam, non procul Pra- ga , se inclusit. Corenda quispiam Presbyter ex illorum secta, Hussitas oratione sua mitigavit, et flexit, ne manus suas inquinarent Regis etiam sangvine. Id actum est a. i4ig. quo tamen eodem adhuc nec multo post Wenceslaus obiit, ex paralysi: cujus etsi aliunde etiam causa esse potuit,

s5o Institut. Hist. heel. Pars. IV.