Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d

246 Institut. Hist. Bed. Pars IB. entiam terrore supplicii, idque factum suum de­testari , et abominari, quique idcirco suam prio­rem ignaviam damnans, suam quam fecit pro­missionem, et sponsionem retrahat, et retractet. Die itaque 3o. Maji ejusdem anni damnatus est ut haereticus, et in haeresim relapsus, atque po­testati seculari traditus. Ejus supplicium biduo dilatum est, ut spatium haberet se recolligendi, et resipiscendi, commissumque cum nonnullis aliis, tum ipsi Cardinali Florentino , ut eum adi­rent, conarenturque ad poenitentiam, ad Eccle­siae gremium reducere. Inflexibilis vero mansit. Husso, qui, addicti erant, et faverant, Hierony­mum, exprobrato metu, et animi pusifiitate, ad resumendam professionem errorum, obstinateque in his manendum impulerant. Eodem in loco, quo Hussus, et iste exustus est, imitatusque magi­strum vultum indutus imperterritum ibat ad sup­Ídicium cantans Symbolum Fidei, Lytanias, et lymnum Beatae Virgin is Magnificat, in ipso etiam rogo, donec eum defecisset vox. §. 32. Sitne ßdes publica violata, quce data erat Huss». Hussilarum mores, eorumque scissio in sectas. Scriptores Protestantes clamore, quo imple­verunt omnia, conquesti sunt, esse proditam fi­dem publicam, datam Husso, et qui hac accepta, tamen deinde damnatus ad rogum sit. Fidem hanc accepit a solo Sigismundo imperatore, non a Concilio , cujus concessionis a Concilio nullum uspiam vestigium apud Scriptores, vel in Actis Concilii est: nec dici potest, hanc ipsius Concilii no-

Next

/
Thumbnails
Contents