Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.3. (Agriae, 1825) - 89c
3o Instit. Hist. Eccl. Pars III. stolam nec suscepisse, nec legere voluisse, erga jPhotium autem testatur omnem suum affectum, sibique dolori esse magno , quod aliquid dubitationis de eo habuisset. Photius cum his literis e vestigio se confert ad Imperatorem, et Bardam, ut eos denuo concitaret adversus Ignatium. Cautiores hi facti eo, de quo dictum est, terrae mo* tu minus se pronos praebuerunt Photio. In quaestionem sumitur Eustratius. Rem fatetur, et nec quidquam deprecante Photio verberibus mulcta- tur. Pontifex autem Romanus non tantum illas 1 iteras misit in Orientem, sed synodum etiam Romae instituit, in qua Photium anathemate percussit , unaque Zachariam convictum praevaricationis: judicium de Rodoaldo distulit, donec ex Gallia , quo erat missus, reverteretur, sententiamque eamdem subiit, postquam rediit. Hi erant legati, qui a Pontifice erant missi Constantinopolim. Ad hanc etiam damnationem sui, Romae factam, eludendam, atque in ipsius Nicolai Rom. Pont, caput convertendam novum rursus, hunc Photius , et insignem astum excogitavit. Michaele Imperatore sibi consentiente confinxit synodum, liancque oecumenicam, atque habitam Michaele, et Basilio Imperatoribus praesentibus. Bardam insolentius se gerentem, sibique factum odiosum Michael e medio sustulit opera Basilii natione Arni eni, unius e suis scutariis: quem postea sibi filium adoptavit, et consortem Imperii fecerat. Praeter legatos trium Patriarcharum Alexandrini, Antiocheni, et Jerosol vmitani posuit in hac Episcopos ad mille, induxit totum etiam Urbis senatum, accusatores, et testes. Nomina autem Ejfi- scoporum sic concinnaverat, itemque aliorum, ut alia vera essent, alia autem tantummodo a se ficta.
