Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.2. (Pestini, 1820) - 683b
80 . DISSERTATIO XII. Epistola 2« et Fabiani Epistola 3. quas bis affinxerit Isidorus. At vero eadem forma verborum usi sunt Caelestinus 1. Leo Magnus, Hilarus , Symmachus , Hormisdas , Gregorius M. Quae igitur forma verborum jam longe ante lsidorum viguit, et adhibita est a Romanis Pontificibus, hujus fons, et origo estne iterum tantum Isidorus? Et quid meretur reprehensionis, quod Romani Pontifices salvam in omnibus velint esse suae Apo- stolicae Sedis auctoritatem? Anne hanc a Christo sibi impositam ad Ecclesiae regimen, servandam- que Religionis unitatem, tueri non debent, et conservare ? Haec sunt a Febronio ex Decretalibus producta, ad ostendendum quasi in exemplis, quam merces Isidori sint putidae, atque execrabiles , necnon unde tanta sit pernicies illata Ecclesiae, quantam non ei intulerint haeresiarchae omnes. Ista vero jam viguisse in Ecclesia, antequam Isi- dorus natus fuisset, ejusque Collectio prodiisset, et esse observata a Romanis Pontificibus et sanctimonia vitae , et sapientia, atque eruditione laudatissimis , ab ipsisque etiam Conciliis fuisse decreta , et constituta , vidimus partim modo in his quasi exemplis a Febronio productis, partim in superioribus his Dissertationibus. Quid ? quod ipse Blondellus in suo adversus Pseudo-Isidorum, etTurrianum libro ea, quae sunt in Decretalibus Isidorianae Collectionis, ostendit, horum alia existere in Epistolis Innocentii 1. Zosimi , Sixti III. Leonis M. Hilari, Gelasii, Vigilii, Gregorii .M. Martini I. Romanorum Pontificum $ alia in Ambrosio, Augustino, Prospero, Idacio Claro, Historia Tripartita, Codice Theodosiano, necnon in variis Conciliis , ista ratione volens evincere, lsidorum esse suppostorem: siquidem eadem reperisset in scriptorum monumentis, quae essent in
