Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.2. (Pestini, 1820) - 683b
6? quae viguit jam ante Hieronymum in Ecclesia , substituisset testimonia versionis Hieronymianae , quae jam eo tempore praevaluit, fuissetne idcirco Epistolarum illarum, in quibus hoc fecisset, fictor, atque suppostor? Rudem deinde esse stilum arguunt harum epistolarum, ad qualem statum lingva Latina nondum primis Ecclesiae seculis deciderit, ex quibus seculis Romani Pontifices sunt, quorum epistolas in sua Collectione habet Isidorus , insuper esse hunc stilum etiam iibique aequalem, quamvis a multis, diversisque Pontificibus hae ponantur scriptae esse epistolae. Horum autem primum tantum probat, neglectam esse curam, atque studium ab his Pontificibus polite, atque culte scribendi: Sicut S. Paulus quoque se dixit imperitum sermone , sed non scientia. l. Cor. ii. v. 6• Etiam vero Tertullianus scriptor est e seculo secundo. Qualis vero hujus stilus? quam durus, et asper? quam vocabulis refertus non tantum a concinnitate, verum etiam a Jingvae Latinae puritate , et proprietate remotissimis ? Eumdem vero esse ubique stilum , refellit illud , quod, ut adhuc demonstrabitur uberius , non tantum Petrus de Marea , sed ipse etiam Blondellus asserat , Isidorum excerpsisse , et confecisse Decretales suas ex monumentis Conciliorum , atque scriptis non tantum Sanctorum Patrum j verum etiam Scriptorum aliorum. Ergo etiam istis omnibus fuisset stilus aequalis : quod nemo dicturus est. Est jam supra demonstratum inter epistolas, quas Isidorus collegit, esse tales etiam, ut Julii ad Orientales , Damasi ad Episcopos Illyrici, quas neque Censores Isi— dori denegent his Pontificibus. Istine igitur etiam in stilo conspirarunt non tantum inter se , verum etiam cum iis, e quojum scriptis, ut hi CensoDE ISIDOR, COLLECT. DECRETAL* 5 *
