Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.2. (Pestini, 1820) - 683b
DE ISIDOR. COLLECT. DECRETAL. 47 ejus editione etiam Jacobus Merlinus DoctorPa- risiensis inseruit decreta Gregorii II. Vitaliani, Martini I. Gregorii III. et Zachariae Romanorum Pontificum, qui Pontificatum gesserunt post S. Gregorium M. ad quem usque Isidorus, se se perduxisse Collectionem, diserte dicit in praefatione. Illud videtur esse firmius ad abjudicandam baue Collectionem S. Isidoro Hispalensi, quod nec Redemptus Diaconus, neque alius eorum, qui ejus vitam scripserunt, tametsi horum plures sint, attigerit banc Collectionem, sed neque aliunde suppetat aliquod testimonium pro eodem Isidoro Hispalensi. Idem Aguirrius perbibet, in bibliotheca Vaticana se vidisse codicem Ms. harum collectionum sua aetate annis circiter octingentis triginta antiquiorem , ejusque temporis, quo Nicolaus I. Pontifex Romanus fuit, habentem verba haec praefixa sibi: Praefatio Isidori Episcopi. Vnde tamen tantum sequitur , auctorem istius Collectionis fuisse Episcopum , nondum vero Episcopum Hispalensem. Fuisse vero Episcopum cen- suit etiam Petrus de Marea lib. de Concord. >Sa- cerd. et Imp. cap. 5. sed ignotum cujus Sedis: quique se Isidorum Peccatorem appellaverit pro more illius aetatis : siquidem in subscriptionibus Episcopi modestiae causa Peccatores se se consve- verint appellare. Quod vero nomen Peccatoris in Mercatoris nomen transformatum sit a librariis. Cum a Riculpho, quemadmodum demonstratum est, Collectio haec ex Hispania allata in Germaniam, atque hinc in alias regiones propagata sit, consequens est, ut illius natale solum intel- ligatur fuisse Hispania, et si Episcopum habuit auctorem , iste etiam Hispanus fuerit. Attamen Blondellus in Prolegomen. cap. 5. quo nemo acrius insurrexit adversus hanc Collectionem , statuit
