Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.2. (Pestini, 1820) - 683b
DE CONC. CONSTANTIENSI. 301 generalia Concilia. Quae auctoritas si certa non sit, sique post decisionem de hac auctoritate factam a generali Concilio, res mansit in unius cujusque opinione; et haec nulla erit decisio, et in dubio de auctoritate, cui parendum sit in quaestionibus de doctrina fidei, et morum, hae etiam quaestiones ad finem non erunt perductae. Nam quod innititur cuipiam , firmum esse non potest, nisi firmum etiam illud sit^ cui innititur. Hoc eo dictum pertinet, ut in- tellig'i possit , sitne ista quaestio de eminentia Concilii generalis supra Romanum Pontificem indifferens, et decretum Sessionis quartae, et quintae in Concilio Constantiensi at- tingatne doctrinam fidei , et morum , in qua auctoritatis irrefragabilis sunt Concilia generalia. Consentiunt omnes, et qui decretum istud firmum , auctoritateque praeditum esse defendunt, et qui hanc ei denegant, fuisse generale, etoe- cumenicum Constantiense Concilium. Ergo consequens esse deberet, etiam illud decretum Sessionis quartae, et quintae esse auctoritatis irrefragabilis. Quo pacto igitur ex eo , quod de eminentia Concilii generalis supra Romanum Pontificem statuit, et definivit Concilium Constantiense in Sessione sua quarta, et quinta, ipsi etiam Galli opinionem tantum facere potuerunt, et eo magis perverse non agunt , qui istius decreti auctoritatem simpliciter repudiarunt? Nam vel vim habet generalis Concilii , eritque auctoritatis irrefragabilis; vel si licitum est ei resistere, et innoxium est eidem non parere , non erit auctoritate praeditum generalis Concilii. Alterum hoc obtinet etiam ex sententia Gallorum. Ergo quamvis hoc decretum factum sit in Concilio Constantiensi , quod generale fuit, tamen non pollet aucto- ritate generalis Concilii. Jam hoc solum satis
