Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.1. (Pestini, 1820) - 683a
5 6 DISSERTATIO II. subsellii gradu supra infimum constitutis. Erant vero etiam Episcopi, qui neque sibi alios haberent subjectos, neque ipsi subjicerentur cuidam alteri Metropolitae. Hi dicebantur AvroxaCpixXoi, boc est, qui sibi ipsis essent pro capite. Talis fuit Episcopus Tomidis in Scythia, qui, ut refert Sozomenus lib. Ö* cap. 21» unus regebat Ecclesias omnes suae nationis. Ex libello de Notitia Imperii, jam superius memorato, constat, Episcopum Cypri quoque, cum prius spectasset ad dioe- cesim Orientis , quae Antiocheno suberat Episcopo , factum esse autocephalum, quae ei exemptio ab jurisdictione Antiocheni Episcopi per Concilium Ephesinum I. generale act. 7. confirmata est. Italia, cum duos habuisset Vicarios, alterum Vrbis, alterum Italiae, quorum ille Romae, hic Mediolani sedem habuit, rebusque praeerat Imperii , hinc etiam quoad regimen Ecclesiasticum Roma, et Mediolanum duae fuerunt metropoles : cumque Romanus Praesul Primatum etiam gerat supra universam Ecclesiam, tamen etiam Mediolan- sis Episcopus eminuit supra omnes Episcopos , qui erant in provinciis, sub Vicario Italiae positis. Africa aetate S. Cypriani divisa fuit in provincias tres. Harum prima dicta est provincia Africae , vel Proconsularis, secunda Numidiae , tertia Mauritaniae. In prima, quae provincia Africae fuit dicta , semper Episcopus Carthaginensis dignitatem gessit Metropolitae , et Primatis. In reliquis duabus haec dignitas nulli certae sedi Episcopali fuit adnexa, sed eam obtinebat inter suae provinciae Episcopos is , qui munere Episcopali fuit antiquior. Sicut autem Jerosolymitana, et Constanti- nopolitana Episcopalis sedes non ita mansit, quemadmodum constitutae fuerunt ab initio $ ita accidit idem in aliis etiam pluribus Sedibus, qua-
