Sztrecsko, J. Georgio: Theologia dogmatico moralis (Pestini, 1816)-634

Sectio I.

terűm poetarum ac sapientum repraesentationes , et prosopopoeiam harum repraesentationum et fictionum ad rationes civitatum accommodationem , cultus externi imaginibus ac sta» tuis exhibiti magnificentiam ; sacerdotum dein ortorum cupiditatem, qui hominum ignorantiam et superstitionem , ipsamque religionem quaestui habebant ; adde denique vim praeiu- dicatarum, quae animo altius insederunt, opinionum: et iam non mirabere, quomodo idea Dei tali modo depravata in superstitionem et Polytheismum degenerare, et quomodo absonae illae de divinitate opiniones, postquam mens humana in aliis scientiis tantos progressus fecisset, et non nulli sapientes meliora etiam in religione vidissent, .quomodo inquam hae tam absonae de Deo eiusque cultu nihilominus tamdiu vigere et regnare potuerint.

Iudaei quidem doctrinam de uno summoque Deo , tamquam legem nationalem custodiebant. Sed tamen, ut tunc erant tempora, sensibus magis: quam abstractis ideis adhuc adsve- ti , sape notioni Dei corporei quid admiscebant, et suum Iehovam sub imagine alicuius Monar- chae humani ac terrestris sibi repraesentabant.

Religio Christiana hanc notionem Dei perfecit magis, eique hoc y nisi iniqui volumus esse iudices, inprimis acceptum ferri debet, quod ideam Dei puriorem et digniorem generi humano tradiderit a ratione subacta subtilius excolendam. Christus dixit Ioh. 4 ; «4. Deus est spiritus , et qui ipsum adorare volunt, spiritu et veritate colant eum, necesse est. Paullus Act. 17; 24. seq. dicit , Deum non in templis manufactis habitare , sufficientem sibi esse et s. p.

Nobis itaque Deus est prima et suprema caussa existentiae et virium omnium rerum: na14