Sztrecsko, J. Georgio: Theologia dogmatico moralis (Pestini, 1816)-634

2b

Sectio L

b) Ne modum istius inspirationis declarate et certis limitibus definire- audeamus.

c) Satis esse ad nostram tranquillitatem putemus , si certo constet, Deum in capitibus religionis providisse, ut veritas meutibus scriptorum semper obversaretur.

Sectio I.

DE DEO EIVSQVE ATTRIßVTIS.

S- iNotio DEL

N .

•*- ’otio Dei, id est naturae praepotentis et supra humanam sortem eminentis, basis est o- mnis religionis omnium temporum et omnium gentium, Sine illa, nulla, ne depravatissima quidem religio cogitari potest.

Neque tamen ex universali hoc consensu sequitur , impressam esse hominum animis in- natamque ideam Dei. Ratio I. Unius enim eius* demque effectus s. rei plures esse possunt caussae. ü. Haec notio Dei debuisset manifestari perfectior, si divino et religioni rectae inservire debuisset o. Paullus alium fontem cognitionis memorat Rom, I. 16. qui dicit rationis ope, contemplandis rebus creatis intelligi posse Deum, an sit et qualis sit. Sed tamen hiftorice certum non est, fuisse quemquam, qui idem illam ex