Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280

Num Filius Bei, quem Jesus Christus se esse declaravit, idem prorsus sit cum Filio Bei, ab aeterno existente ? haud secus intelliges , quam si omnia, quae eatenus toto fasciculo loquitur, rite compares. — Equidem puto, in Bre- scii sensu, Jesum Christum eo duntaxat significatu Filium Bei esse, quod esset perfectum quoddam Divinitatis, seu perfectae cujusdam ab aeterno in Divinitate existentis ideae, quam Bei Filium vocat, exemplar, — nihil quidem plus, quam homo, at singularis tamen, atque in omni genere humano unicus; quia unice ac solus perfectus, talis circiter, qualem praeformatum legimus in antiquitate in historia generationum (in: Urbtlb bér »odiommen ©ott mof)U gefälligen 50?cnfcf)fjeit pag. seq.) — Haec de Jesu Christo idea distincte ex iis emicat, quae de miraculis Christi disserit, nec enim virtute Jesu Christi, verum inde ea repetit, quod humanitati, in qua sibi Deus plene complacet, universa natura obsequatur: 20o bte oollfommen ©ott rocfjígefalítge 95? enfcíj fjeit int 33unbe mit ©ott ffefjet, bet erfob gen ganj natürlich bíe ÍÖirfrmgen, meícfje unő baő ©öangelium befdjreíbt, (pag. 184) — Hinc haud mirum, doceri, (pag, 121. et ip5.) Jesum Christum in moralitatis principiorum cognitione perfectum esse lectione Librorum Vet. Test, proinde, quae docuit, non accepisse a Patre, sed ex praeexistentibus Libris Sacris — b) Mundi aeternitatem non tantum adstruit, verum dogma quoque creationis ex nihilo diserte blasphemiam vocat, (p. 5i. seqq.) — c) Absolutam poenarum aeternitatem seu durationem sine fine, clare inficiatur, (p. 133.) -— d) Multiplicitatem, et varietatem repraesentationum, seu bte 95?annigfaltigfieit bcr 2ln|fcfp ten, liocentissimam neotericorum phasim, tuetur aperte, (pag. 172. seqq.) haneque universae Religionis pestem, quod mireris, demonstrationem divinitatis Evangelii esse, contendit. (i75.) — e) Illud (pag. 202.) toafjre Ucber; jeugung muß ftd> tton innen íjerauőbilben , esse fundamentum rationalismi, nemo intelligens dubitat. — f) Apostolorum infallibilitalem non agnoscit; (pag. 207.) affirmat etiam diserte, eos in quibusdam errasse; (p. 515*) sed in parvis duntaxat, inquit. Refrica ratiocinium Ixssii. — g) Illud, omnibus Christianis sacrum principium: hic seri-