Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280

pium est, explodit rotunde; en: rote rui)te bte faule 3Setv uunft ^ter (in hypothesi inspiratarum Scripturarum) recht eigentlich auf ihrem ^polffcr, menu lie bie s-öefcí)etb görbémben fiait alíer Sßemcifc an ein, hie scriptum est, Dernneé ? — Novimus, catholico ínfallibilitatis systemati objici a pro- testantibus consuevisse: ben faulen s]3olffer; — jam, ut videmus, transfertur ad Scripturam quoque. — h) Deni­que , tam angustis doctrinarum evangelicarum summam limitibus arctat, ut pilo tantum (si tamen vel pilo! distet a rationalistarum progenie; audi: £)er unhaltbare 28abn, álé fet) bér ©ott 3efu ©brtTti ein qan$ anberer, aló ber freunb; liebe/ ftd) 2ííícn mtttbeilenb? ©ott Der 9?atur, *— Die bunfeltt ©eqenfalje neu mittelbarer unb unmittelbarer ©tnwirfung be|]el; ten, Don 9?atur unb ©nabe, bte fein 0D?enfd) je begriffen bat, feilen euch nicht langer Don unö trennen, ihr (en, socios!) — rebíidten 2öaf)rf>etté; ^reunbe. — ©rfennt ihr nur, (NB. nur) baff in allen Prüften béé Untoerfumé —* bie SBeíébeit, bie IDrbnung, bie i^raft, bie Siebe beb unenblicffen ©effopferb wall; fc; fo fet;b ihr feffott für bab ©lücf unfrer Uebergeugungen ge; Wonnen; — quomodo, quaeso? — benn mehr bat fid) un; fer «Oerr. nicht bebungen, álé ben ©lauben an eine höhere Jjanb, bie bab .groffe- Crrleucbtungé, *— unb 33egíü<fungé; 2Berf lette, luoju er ftd) mit ebien 51?enfd)cn Derbimben bat. — En, apo­lógiám disentientium quarumvis Religionum, dummodo fi­des salva sit, qua creditur , in omnibus universi viribus regnar& sapientiam, ordinem, virtutem, et amorem Dei! — Satis omnia clare, dempto ingressu: Der unhaltbareSfGafm; sermo enim esi de quodam 2Bafm , qui in Christianorum medio ex isiit, sed est unhaltbar, hocque ipso dimitten­dus. Quia vero nullus Christianorum credit, Deum Jesu Christi a Deo naturae distinctum esse, et alium, multo mi­nus prorsus alium, nec loqui absque sensu Brescium cre­di potest, sequitur, tegi hac formula sensum quemdam, quem is, qua generalis Superintendens dicere apertius haud est ausus; quem, cedo? iis, quae subjicit, con­gruentem, hunc nempe: vanam prorsus iidem eorum es­se, qui credunt, non esse prorsus eadem, quae Jesus Christus in Euangelio tradidit, cum iis, quae Deus omni­bus manifestat per naturam. — Manifeste sensus hic et

Next

/
Thumbnails
Contents