Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280
errorem; mansuroque in perpetuum, cuui, quidquid ad ■primorum Ministrorum et Christianorum instructionem dictum est, ad omnem pertinere posteritatem, ne Prote- stantes quidem, vago neotericorum genere excepio, ambigant. — f) Denique ipse praedicationis , divinitus ordinatae, conceptus, omnem connaturaliter a praedicatione removet errorem; — quid enim praedicatio, Dei consilio ac jussu masura semper, signif.cat ? —- Num iorie sonum clamantium absque sensu, et communicationis n.odi vi in abstracto , absque determinato, qui proclametur, et communicetur sensu ? — Apage, insaniam! — Quid ergo? — praedicationem sine dubio significat, qua inde ab initio divinarum doctrinarum proclamentur sensus, serieque continua originalia Dei decreta universis bonae voluntatis hominibus communicentur: — sculpe, quantumvis; nullam certe praedicati erroris ex sic comparata praedicatione exsculpes possibilitatem. — Fac ministram erroris; sustulisti hoc ipso, illam, quae ordinata a Deo est, mane- reque eadem semper debet, praedicationem. * * Hanc praedicationis indolem mirifice ea omnia adjuvant, 1) quae de cavendis hcerefibus, et de haereticis , velut proprio judicio condemnatis, pro omni christiana poßeritate, scripta sunt; — nec enim dissensio pro hceresi haberi, neque hoc ipso, quid cavere necesse sit, sciri poteß , praeterquam in certae , ac fecurce praedicationis hypothesi. — 2) Ouae de obligatione evangelicae veritatis propagandae, seu de converßone errantium scripta sunt; — docere enim alios velut divinam veritatem, quod ipse certam veritatem esse haud scias, velle, improbum est, atque unice ad aliornm turbandam quietem aptum. — Hinc prorsus confequenter, quibus magislerii deest fecuritas, relinquendos homines in recepto cultu, nec inquietandos esse praecipiunt, properantque concito passu ad injecurce praedicationis metam, — Tndifferentismum ! — In praedicationis fecurce, qualem Catholica Ecclesia credit, casu, ea obligatio salva stat; id quod periti quoque Protestantes usque adeo confitentur, ut subinde diserte etiam reflectant, coiwer/ionis studium, quod domi nostrae usitatum est, quodve invidioso — sprofiítfenniacfje* l'Ct> — nomine, traduci consuevit, omni, in systemate Catholico , vacare vitio. — Ita certe doctus ac modestus Protestáns, G. z/'_Planck, in libello: hbcr tie gegemthirfige fage , tutb 2>er= l)ältmfjfe bcr Äailwfififcn unb ^»rctefrantifcfcn , HannoveI8i6. pag. \<xo.jeqq. inquit • finjcre áirdje vermié barauf
