Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280
27 cum dottrinas suas per universum orbem supra modum scandalo- sas, — ab Apostolorum temporibus inauditas, — omnium- que confenfu reprobatas fuiffe, — porro, cum fe folum ita sapuisse , repugnante miverforum judicio, confitetur (v. Fragm. Ifag. §. 12. sub *) Quid praefervidum hominem, Martinam, ad fingendas doCtrinarum corruptiones perpulerit, quamve tetras fecerit correctiones, affatim docui alibi: (v. Fragm. /fag. §. 10,— 11. — 12. — 13. — 18.) — Ut, quid inter vestra, et gravissimorum horum Testium reformationis vota intersit, intelli- gas uberius , Petrum de Alliaco, zelosissimum pofiulatorem reformationis , memorabo, qui quam fortiter ursit reformationem, tam eidem serio obstitit, donec magnum illud, ex historia notum, schisma duraret; quid ita vero? ideo, quod avulso a membris Capite, Oeconomus & ReCtor Apoßolicus dees- set; — cum ex adverso reformator vester, Lutherus, adfirma- ret obstinate: falvo Pontifice, fanam dodtrinam falvam effie non poffie. (v. Artic. Schmal. et Sclileidanum, L. 7. fol. 112.) — Jam ex his facile, si serio quaeris veritatem, intelliges, jactatas per saecula de doctrinarum corruptione querelas , vanum Labyrinthi magitum, i. e. putidam esse fabulam, cusam ab hominibus , ceßu, et odio agitatis. — Amice ! quamdiu falvum manet, quod inde a principio fide haud proba ingestum vobis est de praecedentibus doUrinarum corruptionibus, et de structa in his veritate doctrinarum veflrarum, oppositarum noßris, praejudicium , atque ex hac amussi de doctrinis noßris decernendi coccus mos , tamdiu actum apud vos est de verce veritatis cognitione. — Qui veritatem quaerit serio, non tam id, quod de Ecclesia Dei, homines, quos praesertim impotente ceßu et odio agitatos esse constat, fabulantur, quam quod de eadem Dei verbum , universaque vetus Jesu Christi Schola adfirmat, con- siierat intentius, nec per humanas corruptionum inventiones abfotutos divini verbi de Ecclesiae inerrantia sensus verti in re- fpeCtivos, congruentes cum fabula corruptionum, patietur, si praesertim per corruptionum inventorem, earumque correCtorem everti ipsam quoque infallibilitatem respectivam intelligat. —i Eversam reipsa a Luthero esse, proinde ne summis quidem, et ejfentialibus Evangelii doctrinis relictam per eum esse conferva- tionem perpetuam , et fecuritatem, liquet ex iis, quae idem do» cet a) de Evangelii indole; docet enim, Evangelium non effie ai emam, durantem , & ;manentem doCtrinam, fed effie fecut imbrem decurrentem, qui amplius non redit. {Fragm. Isag. pag. 52.;) —* b) de fide exfiinfta, ei Evangelio totaiiter vcifiato, ita, ut a multis saeculis nemo sciverit, quid fit Evangelium , quid Chrifius, Sacramenta , fides; in summa, nihil, quod Chriftiano sciendum efi. {Ibid. pag. 27.) — Quid, qui haec docet, conservatum relinquit ? — Accedit, c) vafiatas per eundem hunc Catholicorum errorum corre&orem non tantum CQmmtmest verum summas quo-
