Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280
que, et ejfentiales Religionis , e' Evangelii doctrinas esse; v. c. Liberum arbitrium , absque quo nullus Religioni locus , figmentum esse docet, Satana Magifiro in Ecclefeam intro duff um. (Ibid, pag. 4g.) — Exercitio virtutum inesse salvificant vim , doctrina Christianae Religionis ejjentialis est, omnium jam hodie cogitantium Protestantium consensu; atqui divinam hanc veritatem, quam, vocare idem corrector deformem Monachum, et pefiem fidei eonsuevit, exulare jussam esse, notum est. — Tetrum illius de animae immortalitate (quanta veritate! sen- eum , nafravi alias. {Ibid. pag. 50.) — Compone, quaeso, si potes, cum Ius refpeffivam tuam infallibilitatem; — expulsa est. e! prorsus connaturaliter; expulsa enim inerrantia Magisterii, ad doctrinas itniverfas pertinente, nulli respectivae seu par- Hali superesse locum, in extraordinariae praesertim provisionis jiivinae, quam agnoscimus. casu, indubitatum est. — Rumina, inteiliges, nihil inventionem hanc esse aliud, quam ww- fitatis partum! — quam tabulam inutilem, facto naufragio inutiliter captatam! — quam denique dulce quoddam somnium, quod disparet, cum evigilas! — quaere enim domi tuae adamatum hoc summarum veritatum praesidium; num praesto est? — Quid ex summis , et essentialibus Chrifiianistni doctrinis $u~ perest in tui coetus medio ? — Coge Magistros in arte , Theologos vestros , et pafiores , imos et summos , in unum corpus, jube refpeffivce infallibilitatis uti praesidio, et narrare ejjentiales veritates; — proh! — Haud opus esse puto tibi, quem egregie doctum esse novi, inexplicabilem narrare miseriam, facere- que adfentum ad moestum, qui est in medio, de Christianismo rationahsmi triumphum ! 2) In ipsis immediatis Dei revelationibus, quce Patriarchis, Moyfi, ac denique per Jejum Chriflum faffce funt, non obfiante infallibili- täte, ö* occ irrere magnam, temporum indigentiis congruentem^ varietatem , quam componi cum abfoluta infallib i litate haud pojfe, inquit. {Ibid. pag. 62» et 63.) Haec fateor, haud satis intelligo; cum enim infallibilitati abjolutce obstet duntaxat error, errorem vero hominum indigendis congruere dici rationabiliter nequeat, haud video, eccur il- 'a, hominum indigentiis congruens, varietas, componi cum íníallibilitate abfoluta non possit. — Eandem certe varietatem quoque novimus et credimus, quin attamen propterea ulli «ostrum de infallibilitate absoluta unquam vel dubitare incide- reC corn omnem illam varietatem ad varios duntaxat, per quos veritas coelestis pedetentim pro hominum capacitate et temporum indigentiis evolvebatur, gradus pertinuisse, certi simus, ipsa revelatione teste. — Quidquid nempe seu Patriarchis in principio , seu postea Moyfi et Prophetis revelatum immediate
