Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280
hinc veritatem ad Christianismi animam, nunquam perinde eluxit, atque hodie ; quemadmodum enim totum dijfolvi'corpus, seperata ab eo anima, novimus, — ita fluere et discerpi totam Religionis compagem, ibi, ubi expulsa illa veritas est, disci- nus publica experientia — Hinc collige, dum Protestantibus hanc suademus veritatem, rion id agi, ut eandem illi, qua Protestantes, recipiant, sed id, ut proteflari tandem adversus eam desinant. — — Et quanta sunt, quae ad defluendum, re- vocandamque postliminio expulsam hanc Christianismi animam invitant! — Expulsa est in coeco aestu , et turpi adversus Ministerium Sacrum odio, testibus indubitatis domesticis tabulis! (Frcigm. Ifag.) — Expulsa est, adverfls luculentis Dei, de mansura in Jesu Christi corpore in perpetuum , adtestationibus! —* Expulsa est invito extraordinariae Dei provisionis fine, et indole, universoque systemate Christiano, sicuti demonstro! — Expulsa denique est, summo universae Cn istianae Religionis, pu- b lie ce que securitatis discrimine, hodierna cumprimis experientia teste, et universali discriminis hujus Protestantium confessione! — Quid, quaeso, esse potest, quod revocationem ejusdem, et acceptabilitatem moretur ? — Est, inquit author idem, aliquid ; — quid , cedo ? i) Abfolutam infallibilitatem, omnium, sed proeferiim 15. & itf. Saeculorum, liifloria refelli, quibus quidem faeculis universales querelas , de corruptione Ecclejice in Capite & in membris, fui fle, certum efl. Istud, amice Protestáns, intime cum eo nexum est, quod paulum antea haud mirandum esse docui. — Cum Luthero, suadente aestu et odio, (v. Fragm. Ifag.) agere visum est, quid- quid displicet Papistis et Papae, usurpare ad tegendam ita agendi pravitatem, pulchrum reformationis titulum, fuit, necesse; hocque ipso fmgere corruptiones illapsas in Ecclesiam; reformari enim, quod salvum undique est, haud potest; fabula vero corruptionum prorsus connaturaliter proteflationem peperit. adversus Magisterii fecuritatem, seu adversus infallibilitatem abfolutam. — Quidquid igitur instituti praedicationis demonstrat securitatem , refellit male partam fabulam corruptionum , omne- que actae Reformationis opus evertit. — Considera, vir timorate, seposito vetere praejudicio, intentius, et faeculentas de corruptionibus accusationes, et terribilia, quae ex infausta corruptionum hypothesi fluere certum est, confeffaria ; {Fragm. 4. pag. 177, seqq.) manifestas item demonstrationes absolutae infalli- bilitatis, undique, sicuti demonstratum eo, postulatae, spondeo, visurum te lucem, novi cujusdam Evangelii obscuratam tenebris/ — Sed omnium saeculorum historia! — Cautius, quaeso. — De querelis adsertio pertinet ad quaestionem fafti,
