Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
potentia , et mandatis principum factas , privandumque sede sua statuit talem, qui per versutiam , id est malas artes, vel tyranni- dera principum hujusmodi dignitatis consecrationem susceperit lü0). Electioni vérű^cpiscopi non solum urbium clerus, sed etiam rurales parochi et monachi per suos deputatos vota dantes, imo et laici tam nobiles quam civiles intererant 100 l01 *). A Metropolitano mittebatur visitator per regem destinatus ut electioni praeesset. Perfecta electione visitator decretum electionis expediebat ad Metropolitanum , qui de toto negotio regem informans , ejusque consensum expetens , tandem qua Metropolitanus electum episcopum confirmabat, missisque ad coepiscopos litteris eosdem determinata die, et loco ad electum ordinandum convenire jubebat ,02). Pro casu autem eo , quo clerus et populus quempiam simoniace elegisset, jus denominandi juxta consvetudinem tunc vigentem ad regem devolvebatur 103). Rex autem electionem ad se devolutam sic exeque- batur: mittebat quippe episcopum visitatorem, qui electioni praesideret , vigilaturus, ut canones observarentur in eligendo, et operam daturus, ut dignus eligeretur, ac de toto electionis negotio relationem faceret principi, qui suo consensu postea electionem adprobaret, vel reprobaret. Haec electionum forma, etlibertas per Germaniam quoque sub Otlonum imperio viguit, eo solum addito quod imperatores jus investiturae exercerent, seu electionibus episcoporum, et abbatum suum consensum tribuerent, et neoelectos exacto ab illis fidelitatis juramento, in praediorum, ac regalium, sive feudorum usum fructuum introducerent, tradito quodam visibili symbolo. Hanc tamen investituram collatam fuisse salva electionum libertate probat utrumque diploma ab Ottone /. ecclesiae Haraburgensi 104) et Wiirzeburgensi datum 105) ubi haec continentur: licentium damus eligendi inter se, quemcumque vo100) Kicher hist.concil. gen. L. I. p. 353. 101) Epist. Hincmari Rhem ad Hedenutph Laudunens. episcopum. 102,1 Ep. Hincmari ad tarol. Calv. 103) Hoc probat allocutio visitatoris episcopi ad clerum, ct plebem electionis causa congregatam , quae reperitnr inter formulas antiquas electionum episcopal. 104) Adam. Bremens, in addit. §. 10. p. 307. 105) Barthel dissert, praeliminar. de concordat. German. Sect. III. §. 9.
