Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c

493

gatis non differtur. 4) Romanus Pontifex in universum orbem primatum tenet, successor est B. Petri} totiusque Ecclesiae caput, et verus Christi Vicarius, cui pascendi et regendi veram Ecclesiam potestas plena tradita est; post quem secundus est Patriarcha Constantinopolitanus, tertius Alexandrinus, quartus Antiochenus , quintus Jerosolymitanus, salvis eorum privilegiis omnibus et juribus, His feliciter terminatis Graeci die 26. Augusti Florentiam relinquentes anno 1440. dic 1. Februarii Constantinopolim adpule- runt. Absentibus Graecis Eugenius IV. concilium prosecutus Synodales Basileenses, qui sententiam depositionis in eum ferre ausi fuerunt, velut haereticos et schismaticos condemnavit. Postea Armenos, qui apocrisiarios fine unionis resumendae miserant, in sinum Ecclesiae recepit edito decreto, in quo dogma SS. Trinitatis , Incarnationis, formam et materiam Sacramentorum in usum eorum erudite explicuit. Porro Amadeum ducem sub nomine Felicis

V. a Basileensibus in Pontificem electum Antipapam, haereticum et schismaticum esse declaravit, denique Jucobilas quoque vulgato decreto in sinum Ecclesiae recepit, conciliumque Romam transtulit, ubi tamen duae solum sessiones celebrabantur, Vld. Leo Allatins exercitat, in R. Creygthon adparat. etc. Romae 1666. 4. Harduini concil. coll. T. IX. Mansi concil. T. V. Ri- chardi Annlys. concil. T. II. p. 99. et seq. Sguropulus in vera hist, unionis non verae inter Graec. et Lat. seu concil. Flor, exact, narrat, ed: a R. Creygthon Hag. 1660, fol. et Natalis Alex. H. Eccles secui. XV. T. IX. p. 514. qui postremus contendit, episcopos Florentiae concilium post Graecorum discessum continuantes, non amplius constituisse (Synodum Oecumenicam, cum defuerit Ecclesiae pars altera, nempe Orientalis.

§. 104.

Concilium Lateranense V.

Decedente anno 1437. Sigismundo imperatore electores Germaniae Francofurti convenere imperatorem electuti. Hi partes et Engenii IV. et Felicis V. aspernantes decreta Basileensis Synodi, in quantum hoc reformationem Ecclesiae respicerent, in conventu Moguntino a. 1439. factis quibusdam modificationibus receperunt. Decreta hujus conventus majori ex parte ccmplectun-