Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
469 8) Prohibetur promissio beneficiorum prius, quam vacantia reddantur, 11} Clerici sub poena amissionis beneficii malae tamae foeminas in domo servare vetantur. 13} et 14) Clericis plura beneficia tenere interdicitur. 17} Jus praesentandi ordinatur. 18) Praecipitur ut in sigula ecclesia cathedrali adsit Magister Canonicus bene dotatus , qui clericos, et miseros scholares ejusdem ecclesiae gratis instruat. 10) Urbium rectoribus, consulibus et magistratibus praecipitur, ne ecclesias oneribus publicis subjiciant. 20) Vetantur ludicra certamina ad ostentandas vires suscepta. 25) Renovatur excommunicatio in usurarios. 27) Renovatur proscriptio in haereticos Catharos, Palatinos, seu Publicanos, et Alhigenses. Vid. ttichardi T. II. concilior, sacr. p. 28. Mansi T. XXII. p. 209. et seq. **) Qui hunc canonem legentes ferrentur ad credendum ab Ecclesia hoc loco secularem potestatem impeti, reflectant, in concilio huc adfuisse praecipuorum Christianorum principum legatos, qui dominorum suorum nornine in decreta Concilii consenserint. Aut vero canon hic inde repetendus est, quod Pontificibus Romanis aevo medio potestas etiam in temporalia studio emolumenta utriusque reipublicaa promovendi adseriberetur. Unde factum, ut etiam Raymundi comitis Tolosani haereticos protegentis et pro illis pugnantis (§. 73.) bona in Simonem Montfoi tium transferrentur. Vid, Richardi conciU T. II. p. 34. et Censoris adnotatio sub *) ad calcem paginae 35. adjeclaT^ §. 96. Concilium Lugdunense I. et II. f Concilium hoc, quod inter generalia locum decimum tertium occupat anno 1245. ab Innocentia IV- Pontifice convocatum est ut tristi tandem FiCclesiae statui finem imponeret. Licet enim is Vridericum II. imperatorem omni meliori modo, oblatisque modestissimis pacis conditionibus mitigare conaretur, hic tameu nec inter subditos suos quietem et tranquillitatem restituere, sed nec promissum bellum sacrum etiam penes adhortationes, et preces Pontificis cffectuare voluit, imo in acerbas quaerelas contra Pontificem erupit. Quare Pontifex relicta Italia, ubi omnia turbis, et bellorum fluctibus agitabantur cutn consensit S. Ludovici regis Galliae, huc se recepit, et convocato Lugdunum concilio ipse praesedit. Interfuere concilio lialduinus II. imperator Con- stautinopolitanus, qai dexteram Pontificis, aliique saeculares principes, qui sinistram ejus partem occuparunt, praeterea tres
