Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
367 dogmata obscurarunt, confuse proposuerunt, non paucos eifor- matis suis imaginibus in errorem induxerunt. Vid. Mosheim. Instit. Hist, Eccles. antiq. p. 704. Godjried Arnold Historie und Beschreibung der mystischen Theologie. *) Nomen scholastici olim idem exprimebat ac ductus. Aevo medio senior Canonicorum scholis ecclesiasticis regendis praefectus nomine scholastici audiebat. Kodem nomine vocabantur etiam scholarum monasticarum praeceptores, a quibus deinde compellatio ad Theologos philosophantes, ac sophisticos transivit, qui Philosophiae Aristote- licae ac dialecticae usum Theologiae adplicuerunt. Monachis Hibernis, qui rei literariae prae caeteris vacabant, a Benedicto Anianensi nomen scholastici pariter datum 46). Seculo demum XI. cum multi operu Aristotelis ex Hispania in Galliam translata volverent, secutum est ut Berengarius hujusque adversarius Lanfrancus, praesertim autem Anteimus Philosophiam illam m Theologiae palaestras inducerent, sicque prima scholasticae Philosophiae ac Theologiae initia ponerent. Vid. Heinrich’s Gesch. der Lehrarten Und Systeme der Glaubenswahlh. Tennemann's Gesch. der Philosoph. **) Thomistae et Scotistae tam in philosophicis quam theologicis dissentiebant, Iu philosophicis illi de Universalibus sententiam Aristotelis , hi vero eam Platouis tenebant. In Theologicis illi doctrinam de libero hominis arbitrio et gratia Dei, item de immaculata conceptione B. M, V. aliam , ac isti defendebant, Vid. Petrus Zorn de varia fortuna Philospohiae Thomae Aquinatis in opuscul. Sacris T. J. p. 427. Joann. Arada controvers. theol. Colon. 1620. Crisper Philosophia scholae scoticac Aug. Vindel. 1735. Aegidianorum nomen ab Aegidio Romano Ordinis Augustinianorum Generali postea Bitu- ricensi Archiepiscopo (§. 58. X. Per. IV.), quo velut fundatore gloriabantur, descendit. 'j §. 67. Controvorsiae Theologicae, Abaelardus, Quam immaturae parumque sobriae fuerint scholasticorum subtilitates, quibus dogmata fidei explicare, resque divinas vindicare conabantur, extra dubium collocant illius temporis controversiae theologicae, quae pacem Ecclesiae Occidentalis perturbarunt. Ita seculo XII. Petrus Ahaelardus magnam attentionem excitavit sententiis suis theologicis, quae cum argutiis dialecticis et insolentibus conceptae expressionibus mysteria Religionis haud recte exponerent, proscriptae sunt. Is enim in explicanda fidei doctrina 46 46) Baluzii Miscelian. L. V. p. 51.
